“นั่นน่าจะเป็นคำถามผมกับจูนที่เป็นเจ้าบ้านมากกว่านะ คุณเดรโก มัลฟอย” แพทริคว่า “ว่าคุณบุกห้องคุณเฮอร์ไมโอนี่ทำไม แบบนี้เรียกว่าบุกรุกและขืนใจนะครับ”
เฮอร์ไมโอนี่รีบไปอยู่ข้างหลังหนุ่มอีกสองคนทันที ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะอายมากกว่า ทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่สมยอม (ก็ไม่สมยอมจริงๆ นั่นแหละ แต่เดรโกนี่สิมาทำให้ต้องสมยอม)
“ใจเย็นเพื่อนใจเย็น”
“เย็นจนจะเป็นเชื้อเพลิงแล้วเนี่ย ถึงฉันจะเจ้าชู้แต่ไม่เคยขืนใจผู้หญิงนะเฟ้ย”มือเท้าทำท่าจะเอาเรื่องให้ได้ ในขณะที่เดรโกคิดในใจ ถ้าเขาไม่ติดว่าห้ามใช้เวทย์มนต์แล้วล่ะก็ ป่านนี้ เจ้านิยมถั่วดำนี่ไม่มีทางมาหือกับเขาหรอก
“คราวหน้าล็อคห้องไว้ดีกว่านะครับ คุณเฮอร์ไมโอนี่ ถ้ามีอะไรเรียกพวกผมได้ตลอดนะครับ” แพทริคกล่าวขณะที่ช่วยกันกับเพื่อนดันเดรโกให้กลับห้องเดิม
“อ่ะ ขอบคุณค่ะ” เด็กสาวถอนใจอย่างโล่งอก นี่เป็นอีกครั้งที่เทวดามาโปรด
“อะไรนะ นายจะนอนข้างล่าง” จูนกับเดรโกประสานเสียง
“อันที่จริง คุณเดรโกควรจะนอนข้างบนในฐานะแขกที่ต้องต้อนรับอย่างดีอยู่แล้ว อีกอย่างเวลาเขามีปัญหาอะไรนายจะได้ช่วยเขา” เด็กหนุ่มหน้าสวยกล่าวกับเพื่อน
“ช่วยบ้าอะไร ช่วยสงเคราะห์มันลงนรกน่ะสิไม่ว่า นายก็รู้ว่าฉันไม่ชอบหมอนี่ ถ้าเป็นพี่แว่นคนหล่อจะไม่ว่าเลยสักคำ” เขาหมายถึงแฮร์รี่
“เอาน่า ตอนนี้คุณแฮร์รี่กับคุณฮิเดชิหายตัวไปไม่รู้เป็นยังไงบ้าง ถ้าเราหาตัวพวกเขาพบค่อยว่ากัน” พูดเสร็จต่อจากนั้นมาอธิบายให้เดรโกฟังอีกที
“ไม่เอา ไอ้บ้านี่ก็เอาแต่ใจชะมัด แถมเจ้านิยมถั่วดำนี่ แค่อยู่ใกล้ก็แหยงแล้ว” เดรโกว่า
ESTÁS LEYENDO
คุณชายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ ภาคตะลุยแดนมักเกิ้ลแห่งอาคเนย์
Fanficเรื่องราวต่อจากภาคหัวใจแวมไพร์ ระหว่างที่คุณชายนายมังกรแห่งมัลฟอย นามเดรโกกำลังอยู่ในภาวะสับสนอยู่ เรื่องราวก็ตามมาแทรกให้วุ่นวายอีกครั้ง นอกจากลูกชายไดเมียวบ้านกริฟฟินดอร์ตัวแสบก็ดี พวกแฮร์รี่ พอตเตอร์ก็ดี แต่ละคนทำเขาปวดหัวทั้งนั้น แต่แล้วจู่ๆ ต้อ...
