“น้ำฟักทองเป้นยังไงเหรอครับ?” แพทริคถามด้วยความแปลกใจ เหมือนเขาสนใจมันอย่างจริงจัง
“ไม่เคยกินเหรอ ก็ฟักทองไง”
“เอ่อ อย่าสนใจเดรโกเลยค่ะ เขาชอบอำคนแปลกๆ แบบนี้แหละค่ะ”
“แหม่ ทำไปได้ อันที่จริงแล้ว เห็นแบบนี้ แพทริคชอบทำอาหารมากนะครับ” จูนหัวเราะ “เป็นพ่อบ้านที่ดีมาก ใครแต่งงานด้วยนี่ อาหารการกิน เรื่องทำความสะอาด เย็บปักถักร้อยนี่ หมดห่วงได้เลย”
“จูน...” แพทริคสีหน้าไม่พอใจ
ผู้ชายอะไร เหมือนผู้หญิงชะมัด สามคนที่เหลือคิด ถึงจะไม่รู้เรื่องที่คนพูดเพราะใช้ภาษาไทยแต่ใบหน้าที่เหมือนสาวขึ้งงอน ทำให้พวกเขาคิดแบบนั้น โดยเฉพาะเดรโกที่เขาเริ่มแน่ใจอย่างมากๆ ว่า สองคนนี่ต้องเป็นคู่รักกันแน่ๆ จนกระทั่ง
“ถ้าแพทริคเป็นผู้หญิงผมคงแต่งงานด้วยละ ไม่ก็ถ้าผมเป็นผู้ชายเขาเป็นผู้หญิงก็คงขอแต่งงานเลย” จูนตบหลังเพื่อนเบาๆ มืออีกข้างถือแก้วเบียร์ “เขาพูดไม่ค่อยเก่ง แต่จริงๆ เป็นคนจริงใจนะครับ”
ต่อจากนั้นแพทริคก็แปลประโยคภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษให้ทุกคนฟัง
อ่าว ไม่ใช่หรอกเหรอ เดรโกเหมือนคลายกังวล แต่ไปกังวลอีกเรื่องหนึ่งแทน เพราะ
“อันที่จริง คุณเฮอร์ไมโอนี่สุดยอดมากเลยนะครับ สวยเก่งฉลาด แถมมีน้ำใจด้วย ทานอาหารไทยได้เยอะมากเลยครับ ปกติ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะครับที่นักท่องเที่ยวอาจจะคุ้นเคยกับรสชาติที่จัดจ้านของอาหารไทย” พัชรณัฐฐ์หรือแพทริคชมคนอื่นแก้เขิน
“ขอบคุณค่ะ” เด็กสาวยิ้ม
แฮร์รี่พยายามทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เพราะเขาไม่ค่อยอยากจะยุ่งอะไรด้วยมากเท่าไหร่ แต่ถ้ามีอะไรก็อยากร่วมวงด้วย แค่ฮิเดชิ แพทริค กับจูนเป็นมิตรกับพวกเขาสามคนก็ดีมากเท่าไหร่แล้ว แล้วที่นี่ก็ไม่ใช่ทั้งที่ฮอกวอร์ทและบ้านของเขา ให้คนอื่นจัดการไป อาจจะดีกว่า แพทริคกับจูนต้อนรับทุกคนเป็นอย่างดี แพทริคพยายามแปลภาษาให้เพื่อนฟัง ฮิเดชิเฟรนลี่กับทุกคน ทานอาหารราวกับว่าเหมือนเป็นอาหารที่ทานบ่อยๆ ที่บ้าน ทำให้เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม
YOU ARE READING
คุณชายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ ภาคตะลุยแดนมักเกิ้ลแห่งอาคเนย์
Fanfictionเรื่องราวต่อจากภาคหัวใจแวมไพร์ ระหว่างที่คุณชายนายมังกรแห่งมัลฟอย นามเดรโกกำลังอยู่ในภาวะสับสนอยู่ เรื่องราวก็ตามมาแทรกให้วุ่นวายอีกครั้ง นอกจากลูกชายไดเมียวบ้านกริฟฟินดอร์ตัวแสบก็ดี พวกแฮร์รี่ พอตเตอร์ก็ดี แต่ละคนทำเขาปวดหัวทั้งนั้น แต่แล้วจู่ๆ ต้อ...
