ตอนที่ห้า
“เหมือนมีร่องรอยการใช้เวทย์มนต์อยู่ที่เขตเชียงใหม่” ศาสตราจารย์ดัมเบิ้ลดอร์กล่าว “เป็นไปได้ว่า แฮร์รี่จะอยู่ที่นั่น”
“พวกเขาไปไกลอย่างนั้นได้อย่างไรกัน” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลแปลกใจ แม้ว่าจะโล่งใจที่ลูกศิษย์ปลอดภัย
“เราคงต้องส่งคนไปรับพวกเขา ซึ่งอาจจะต้องขออนุญาตกระทรวงเวทย์มนต์และก็เดินทางไปที่นั่น”
รอนเริ่มสบายใจ เขาได้ข่าวว่าพวกแฮร์รี่นั้นสบายดี เขาถือถุงที่เป้นของฝากจากฮิเดชิไว้ ด้วยความหวังว่าเมื่อพวกแฮร์รี่กลับ พวกเขาสามสี่คนจะมานั่งชิมของว่างนี้ด้วยกัน แล้วก็พึ่งรู้จากเพื่อนนักเรียนบ้านฮัฟเฟิลพัฟมาว่า ฮิเดชิซื้อแคปหมูมาฝากเขาซึ่งเป็นอาหารว่างของทางเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ต้องกินกับน้ำพริกและข้าวเหนียว
“กลับมาเร็วๆ นะ แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่” รอนพึมพำ
ทางด้านพวกของแฮร์รี่นั้นหลังจากที่เจอผีม้าบ้องและจัดการมันได้แล้ว ชีวิตของพวกเขาก็ขลุกขลักไปบ้าง เนื่องจากจูนกับแพทริครู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยและก็เป็นห่วงทุกคน เดรโกก็เหมือนระแวงอยู่ว่าจะเจอสัตว์ประหลาดอะไรอีกหรือเปล่า ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ก็คิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป เพราะพวกเธอคงไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้นาน ฮิเดชิรวบรวมข้อมูลเพื่อหวังจะเสนอรายงานโปรเจคให้กับศาสตราจารย์ซึ่งเป้นประโยชน์ต่อตัวเขาเองและคนอื่นๆ ต่อ
“อย่างเหนื่อยเลย” จูนบ่น
“ยังดีที่ทุกคนไม่เป็นไร ที่นี่ถึงจะมีเทคโนโลยีแต่ก็ยังมีพื้นที่ที่เป็นป่าหรือพื้นที่รกชัฏอยู่นะครับ ถ้าเป็นไปได้ ระวังตัว พยายามอย่าออกไปไหนมาไหนคนเดียวนะครับ” แพทริคว่า
“ขอบคุณค่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากคำนี
มื้ออาหารตอนเช้าของทุกคน (ไม่พ้นว่าแพทริคต้องลงมือทำ) คือ ขนมปังปิ้ง น้ำเสาวรส กับไข่ดาว และเบคอนกรอบๆ นอกจากนี้ก็มีบะหมี่จีนแคระซึ่งแพทริคก็เป็นคนซื้อมา และมื้อกลางวันคือ แกงเขียวหวาน กับผัดผัก เดรโกแปลกใจ น้ำแกงที่โลกมักเกิ้ลเป็นสีเขียว!?
YOU ARE READING
คุณชายตัวร้ายกับยัยตัวแสบ ภาคตะลุยแดนมักเกิ้ลแห่งอาคเนย์
Fanfictionเรื่องราวต่อจากภาคหัวใจแวมไพร์ ระหว่างที่คุณชายนายมังกรแห่งมัลฟอย นามเดรโกกำลังอยู่ในภาวะสับสนอยู่ เรื่องราวก็ตามมาแทรกให้วุ่นวายอีกครั้ง นอกจากลูกชายไดเมียวบ้านกริฟฟินดอร์ตัวแสบก็ดี พวกแฮร์รี่ พอตเตอร์ก็ดี แต่ละคนทำเขาปวดหัวทั้งนั้น แต่แล้วจู่ๆ ต้อ...
