Dance is all that matters

Hoofdstuk 1: armoede

Ik ben al een paar dagen aan het zoeken op verscheidenen sites naar een dansschool bij mij in de buurt. Ik woon in een heel afgelegen dorp, waar bijna niks te beleven is. Er zijn geen clubs, geen dansscholen, geen theaters, niks. Ik zit zelfs niet in mijn dorp op school, maar in de stad, dat is 27 km hier vandaan, ik ben elke dag dus aardig lang onderweg op de fiets. We leven in armoede, altijd al gedaan. Als ik volwassen ben wil ik het liefst zo ver mogelijk weg van hier. Ik wil een goede baan, waarmee ik goed voor mijn gezin kan zorgen. Maar goed, terug naar het dansen. Al sinds ik klein ben dansen mijn moeder en ik samen, ze leert me dan
kleine ballettechnieken en we verzinnen allerlei sprongen. Mijn moeder moest vroeger verplicht op ballet van haar ouders, ze was er erg goed in, maar toen haar ouders op jonge leeftijd overleden, moest ze bij haar achter oom en tante gaan wonen, zeer armen mensen, maar de enige familie die nog in het land woonde. Sinds toen is ze gestopt met ballet, ze kwam namelijk in dit dorp terecht, waar helemaal niks te beleven was en is en balletlessen waren veel te duur voor het gezin. Mijn moeder is dus eigenlijk in armoede opgegroeid, net als mijn vader en ik. Ik ben nu 16 en veel meisjes van school zeggen dat het dan al veel te laat is om nog op ballet te gaan, maar het is mijn droom om meer te leren, mijn moeder heeft mij alles geleerd wat ze weet, ook al zou ik er niet goed in zijn, ik wil het proberen. Behalve dat er geen dansscholen in de buurt zijn, is er nog een probleem; het geld. We hebben nauwelijks te eten en doen alles met de hand. Het is dus onmogelijk voor mijn ouders om mijn lessen te betalen. Dus heb ik besloten buiten het werk dat ik thuis allemaal moet verrichten om, nog een baantje te nemen. Het hele weekend en na schooltijd, help ik Gerard (een boer in het dorp) op het land met mais plukken. Gerard komt aardig goed uit met zijn geld, hij levert namelijk mais aan een groot bedrijf in de stad, daarom kan hij wel wat missen, zei hij, wel is het keihard werken, maar ik doe alles voor mijn droom.