Dan zie ik opeens een link naar een hiphop school, een hele andere stijl dan ik gewend ben, maar ik besluit er tog op te klikken. 'Hiphopdrewner' staat er groot bovenaan de pagina, dan zie ik rechts een balk met verschillen de stijlen; hiphop, modern, streetdance, breakdance, en omg yesss, ballet. Ik klik op het balkje met ballet, er staat een lange omschrijving en ik begin te lezen. Aan de zijkant staan spectaculaire foto's van ballerina's en allerlei optredens. Het ziet er allemaal heel professioneel uit, dan heb ik het door, ik zit bij een speciale balletschool te kijken, voor professionals, je zou als je zeer goed bent hierheen door kunnen stromen. Ik klik op het pijltje om terug te gaan naar de vorige pagina, zo goed zal ik toch nooit worden, denk ik bij mezelf, die meisjes dansen al ballet sinds ze heel jong zijn.. Ergens voel ik een verdrietig gevoel, omdat ik weet dat ik nooit zo goed zal zijn als ik zou willen. Op de pagina terug staan de ballet uren van Hiphopdrewner, maandag beginners uur van 16:30 tot 17:30. Yes! Mijn werk begint om 18:00 uur, ik zou deze les dus kunnen volgen.. Nu komt er weer een gevoel van vreugde en ik ben trots op mezelf dat ik deze site heb gevonden, het is namelijk maar 18 km hier vandaan. Dan klik ik op tarieven en ik schrik me te pletter, €40,- per maand, dat kan ik nog niet betalen al zou ik er elke dag, de hele dag en en de hele nacht voor werken.. Ik verdien nu €10,- per maand en werk elke dag aardig lang. Dan valt mijn blik op een geel stukje tekst, 'Voor kinderen uit arme of probleem gezinnen die geen geld hebben voor danslessen is er het 'ineedtodance' fonds. Deze kinderen kunnen voor slechts €10.- p/m lessen komen volgen, de rest word vergoed [...] Ik krijg tranen in mijn ogen van blijdschap, dit is precies wat ik verdien! Ik zal waarschijnlijk nooit meer nieuwe stofjes kunnen kopen om kleren te maken, maar dit is belangrijker dan wat dan ook. Ik besluit meteen te e-mailen naar de dansschool. Het is inmiddels al 16:15 en ik ben nog steeds op school, in de studiekamer, achter de computer. Belachelijk dat je 50 cent moet betalen om 20 minuten te mogen computeren, dat is al een groot deel van haar loon. Dus ze besluit de computer maar af te sluiten voordat het oploopt naar €1,- en naar huis te gaan. Vandaag is Gerard heel de dag bij het bedrijf in de stad, wat betekend dat ik niet hoef te werken. Uit school doe ik dus nog even boodschappen en ben rond half zeven thuis. Mijn ouders zijn beiden nog op tot laat op het werk, dus begin ik met koken, daarna was ik wat kleren en hang ze buiten op. Om 9 uur bedenk ik me opeens dat ik om kwart voor 9 met Jane, mijn beste vriendin, had afgesproken, oh mijn god ik ben weer de laat, een kwartier nog wel! En dan moet ik ook nog helemaal naar de stad fietsen.. Pff ik ben er zeker pas om half tien! Ik schrijf snel een briefje 'ik ben bij Rosa. Jane', schiet in mijn schoenen, gris mijn jas van de kapstok en ren de deur uit. Als ik volledig buiten adem bij Jane aankom staat ze al voor het raam te kijken waar ik blijf, als ze me ziet zwaait ze enthousiast en ik lach even. Ze doet opgewekt de deur open en roept 'Rosa! Je raad noooooitt wat er zonet gebeurd is!' Gelukkig, ze is niet boos, denk ik bij mezelf. Rosa kan soms nog wel is boos worden om de kleinste dingen, maar nu lijkt het haar niks te boeien dat Jane
bijna een uur te laat is. En ze volgt Rosa de gang door, naar binnen.

JE LEEST
Dance is all that matters
Teen FictionHet boek gaat over Jane, een meisje die in een zeer arm dorp woont. Zij besluit met het enige geld dat ze heeft balletlessen te nemen, maar verwacht zelf niet dat ze ver komt. Haar beste vriendin, Rosa, daarentegen is gevraagd om in Amerika een sing...