"Birkaç test," deyip omuz silkti. "Onu fazla yorma."
Omuzuma vurduktan sonra yanımdan ayrıldı. Hızla içeri girip boş boş tavanı izleyen bedene baktım.
Burnuna yerleştirilen tüpten rahatsız olduğu belli oluyordu. Doğru düzgün yemek yemediği için nazogastrik ile beslenme yoluna geçmişlerdi.
Bakışları beni bulduğunda burnunu çekti. "Sen Jisung musun?"
"Evet."
"Şunu çıkartabilir misin," diyerek sordu burnundaki tüpü gösterdi. "Lütfen."
"Hayır, güzelim. Düzgün bir beslenme alışkanlığın olana kadar öyle besleneceksin."
Yanaklarını şişirip yatakta dikleşti ve sırtını yatak başlığına dayadı. Burnundaki tüpten rahatsız olduğu çok belli oluyordu.
"Sen rüyalarımda ki erkeksin," dedi uzun sessizliğin ardından. "Ama seni tanıdığımı düşünmüyorum."
"Beni tanıyorsun ama," diyerek komidinin üzerindeki günlüğünü ona uzattım.
Günlüğü eline alıp ilk sayfasını açtı direk. Tüm sayfalara baktı teker teker. Ardından kafasını kaldırıp bana baktı. "Sevgili miyiz?"
"Hm, sana evlenme teklifi ettiğimde kabul etmiştin."
"Üzgünüm, hatırlamıyorum," deyip dudaklarını büzdü. "Hem onu yazmamışım, neden?"
"Çünkü direk uyumuştun."
Kafasını sallayarak beni onayladı. Defteri komidinin üzerine bırakıp eliyle yanını gösterdi. Yavaşça yanına gidip oturduğumda kollarını belime doladı ve kafasını omzuma koydu.
"Az önce çıkan adam, hafıza kaybımın olduğunu ve durumumun kötüye gittiğini söyledi."
"Durumun kötüye gitmiyor," dedim kafamı iki yana sallarken.
Bunu ona söylemesi yanlıştı. Ruhsal çöküntüye görebilirdi ya da durumunu daha kötü yapabilirdi.
"Emin misin," diyerek kafasını kaldırdı ve bana baktı. Kafamı olumlu anlamda salladığımda gülümsedi. "Nedensizce sana güvenmek istiyorum."
