✔Book 2: Twisted ~ Drarry✔

Hoofdstuk 27

Ik vind het liedje Chasing Cars van Snow Patrol heel mooi om te luisteren hierbij, ik weet niet waarom.

Harry Potter
We kwamen terecht in de astronomietoren. "Professor, ik breng u naar de ziekenzaal. U heeft hulp nodig" zei ik. "Haal Severus. Maak Severus wakker" zei Perkamentus zwak. Ik moest Sneep halen voor hem. Ik rende als een debiel de trap af en rende naar de ziekenzaal om een drankje voor hem te halen. Toen ik terugkwam stonden er 4 figuren in de toren. Perkamentus en nog 3, die ik niet kon zien. Ik hoorde Perkamentus met iemand praten. Perkamentus liet zijn hand zien. "Er zit een vloek opgesloten in zijn hand" zei een van de figuren, die stem is van Bellatrix. Hoe komt die hier? Ik hoorde weer een ander persoon grommen, Valhaar? "Je hoeft dit niet te doen, Draco" zei Perkamentus tegen hem. "Jawel, ik ben gekozen" zei Draco en stroopte zijn mouw op. Ik dacht even dat mijn hart stopte en mijn ademhaling stokte. Ik voelde me misselijk worden. Draco droeg het duistere teken op zijn linkeronderarm. Hoe kon hij? Waarom zou hij dat doen? "Expelliarmus" zei hij en de stok van Perkamentus vloog over de rand van de toren. "Doe het, Draakje" zei Bellatrix en sloeg een arm om hem heen. Draco bleef zijn toverstok in de richting van Perkamentus wijzen.

Er liep een 5de figuur langs me de trap op. Hij legde zijn vinger aan zijn lippen. Sneep. Hij liep naar het viertal toe en ging naast Draco staan. "Ik kan het niet, professor" zei Draco zacht en liet zijn stok zakken. "Ik kan de opdracht niet volbrengen". Hij keek naar de grond. Bellatrix keek van Sneep naar Draco. "Denk aan de Onbreekbare Eed" zei ze. Sneep hief zijn toverstok. "Avada Kedavra" zei hij en de groene lichtflits raakte Perkamentus. Alles leek ineens in slowmotion te gaan. Perkamentus viel over de rand van de astronomietoren. Ik gilde en schreeuwde het uit. De tranen liepen over mijn wangen en ik zag dat alle vier overgebleven figuren naar me keken. Ik zakte in elkaar op de trap en begon heel hard te huilen. Mijn vertrouwenspersoon, mijn vriend, dood. Het viertal kwam de trap af en zagen me zitten. Draco durfde me niet aan te kijken.

Draco Malfidus
"Avada Kedavra" zei Sneep en Perkamentus viel dood, over de reling van de toren, naar beneden. Ik hoorde iemand gillen op de trap. Het was Harry! Heeft hij gehoord en gezien wat ik gedaan heb? Wat ik ben? Sneep, Bellatrix en Valhaar liepen ik de richting van het gehuil en we liepen de trap af. Ik keek naar de jongen die zich opgevouwen had op de trap. Ik wilde hem troosten en knuffelen, maar ik wist dat het voor altijd gedaan was tussen ons. Mijn ogen werden ook waterig. Ik moet hier nu weg. We liepen het hele kasteel rond en verwoestte een enorme hoop aan spullen. De Tweede Tovernaarsoorlog was begonnen.

We kwamen buiten op het pleintje, waar alle leerlingen bij elkaar stonden. Harry zat zwaar gebroken bij het lichaam van Perkamentus. Hij werd getroost door Ginny en er ging een steek door mijn hart. Hij was van mij. Was. Ik liep regelrecht door naar de kerkers met Sneep. "Die jongen is niet goed voor je" siste hij. Ik knikte, ik wist het wel. Ik hoorde mijn naam. Harry!

Harry Potter
"Draco!" Riep ik. Hij draaide zich om en ik zag duisternis in zijn ogen. Zo kende ik hem niet. "Wat ben jij een ongelooflijke eikel" zei ik en gaf hem een duw tegen de muur van de kerkers. "Hoe kun je me dit aandoen?" Vroeg ik gebroken. In een nacht had ik mijn vriendje verloren en mijn vertrouwenspersoon. "Ik had geen keus oké! Ik moest dit doen, anders zou Voldemort mijn moeder iets aandoen. Ik wilde haar alleen maar beschermen. OMDAT MIJN VADER HET GODVERDOMME NIET KON!" Riep hij hard en wilde naar me toekomen. Ik trok mijn toverstok. "Blijf uit mijn buurt" siste ik. "Harry, please" zei Draco. Ik schudde nee.

"Mijn vader kon de profetie niet krijgen, daarom verplichtte Voldemort me dooddoener te worden. Ik had geen keuze". "Ik hield van je" zei ik zacht. "Ik hou van jou" zei hij terug. "Stop met van me houden, dit kan niet meer" zei ik met tranen in mijn ogen. De tranen stroomden over mijn gezicht en ik keek hem aan. "Wij kunnen geen vrienden meer zijn" zei ik vastbesloten. "Harry, alsjeblieft. Ik wil je helpen" zei hij. "Ik wil je nooit meer zien" zei ik met gebroken stem en liep weg bij hem. "Harry, wacht" zei hij en wilde achter me aanrennen, maar werd vastgegrepen door Sneep. "NEE! LAAT ME LOS! IK MOET-" Schreeuwde hij. "IK HOU VAN JE POTTER!" Schreeuwde hij nog na met gebroken stem. Ik rende snikkend en huilend weg van het scenario.

Ik ben niks meer zonder hem. Ik wil niet zonder hem, maar ik moet zonder hem. Hij heeft me verraden. Ik zag het duistere teken in de lucht. Ik knielde wederom neer bij Perkaments. Anderling vuurde een lichtbolletje de hemel in. De rest van de leerlingen volgde.

"Er staat een moeilijke lange tijd voor de boeg" zei Anderling en omhelsde me. Ik had dit even nodig.