✔Book 2: Twisted ~ Drarry✔

Hoofdstuk 9

*trigger warning*

Harry Potter
Een meisje aan de tafel van Ravenklauw stond op en kwam naast me staan. "Ik val op meisjes" zei ze. Een jongen van Zwadderich kwam bij me staan. "Ik ben ook biseksueel" zei hij. "En ik val op jongens" zei een jongen van Huffelpuf. Meerdere meisjes van alle afdelingen kwamen bij me staan, ze waren ook biseksueel of vielen op meisjes. De hele school verenigde zich tegen alle pestkoppen. Steeds meer jongens en meisjes gaven toe dat ze een andere seksualiteit hadden. Zelfs Draco durfde naar voren te komen. "Ja, nu kijk je misschien gek. Maar ik val op jongens" zei hij dapper. Ik bewonderde hem dat hij dat durfde, hij was zo bang dat de hele school erachter zou komen. "En nog vele van ons zullen niet heteroseksueel zijn, maar nog niet klaar om het toe te geven" zei ik.  De professoren aan de grote tafel stonden op en klapten in hun handen. Steeds meer mensen stonden op en klapten voor ons. Wij, als groep met een andere seksualiteit als hetero, klapten voor iedereen die zich verenigd had. 

Hermeliens ogen traanden helemaal. "Ik ben echt trots op je, Harry" zei ze en knuffelde me. Fred en George kwamen erbij en ook Ron en Belinda joinden de knuffel. "In your face, Ginny" zei Fred. Ginny kwam de grote zaal in en iedereen keek haar aan. "Hoe lullig is het om de seksualiteit van je vriendje te openbaren?" Vroeg een meisje van Huffelpuf, die net nog bij me stond aan Ginny. De gehele groep stond naast me en keken Ginny aan. "Hij is verliefd geworden op een jongen, dat is toch raar?" Vroeg ze. De groep keek haar boos aan. "Jij laat Harry met rust" zei Hermelien. "Het is uit, Ginny" riep ik en de gehele zaal kon het horen. Iedereen klapte wederom voor me. Ik kon nu eindelijk mezelf zijn. 

"Harry!" Hoorde ik Draco roepen. Ik draaide me om. "Ik vind het zo dapper wat je gedaan hebt. Je hebt tegenover de hele school toegegeven dat je bi-seksueel bent" zei Draco. "Ik vond het ook echt knap, dat jij het ook toegaf. Omdat je zo bang was dat de hele school er achter zou komen" zei ik tegen hem. Opeens werd ik ontzettend verlegen in zijn aanwezigheid. "Harry, ik uh..." begon hij en ik trok hem mee naar een smal gangetje achter een standbeeld. Ik beet hard op mijn lip, ik had zin om met hem te zoenen. "Ik ook Draco" zei ik en drukte hem met zijn polsen tegen de muur en drukte mijn lippen op de zijne. Hij zoende me met veel power terug en we verloren ons in elkaar. "Harry, meen je dit echt?" Vroeg hij hijgend na onze zoen. "Ik meen het echt, Draco. Ik ben verliefd op je. Had je dat nog niet door?" Lachte ik. Hij schudde nee. "Moet ik het je bewijzen?" Vroeg ik grijnzend. Hij grijnsde ook en ik pakte hem weer vast en drukte met veel passie mijn lippen wederom op de zijne. Onze lichamen stonden tegen elkaar aangedrukt en onze tongen speelden met elkaar en vochten om de leiding, wat ik gemakkelijk van hem won. Ik verdiepte onze zoen door zijn polsen wederom tegen de muur te drukken, maar ik merkte dat mijn rechterhand vochtig werd. Ik trok terug. 

Mijn hand zat onder het bloed. Draco keek me geschrokken aan. "Draco, wat is dit?" Vroeg ik geschrokken. Hij durfde me niet aan te kijken. Hij wilde weglopen, maar ik pakte zijn hand en trok hem terug. "Draco, wat is er?" Vroeg ik bezorgd. Hij durfde me echt niet aan te kijken en zei helemaal niks. Ik pakte zijn hand vast en stroopte voorzichtig zijn mouw op, zijn gehele onderarm zat onder de sneeën en krassen, sommige waren nog vers. Ik keek hem aan en zag de pijn in zijn ogen. "Waarom?" Vroeg ik met dikke stem. "Ik uhm ik..." begon hij maar kwam niet uit zijn woorden. "Komt het door je vader?" Vroeg ik zacht en hij knikte. "Waarom heb je het niet verteld?" Vroeg ik en sloeg mijn armen om hem heen. Ik voelde dat hij begon te schokken, hij huilde. Zijn hoofd lag op mijn schouder en hij huilde uit in mijn gewaad. Ik wreef voorzichtig over zijn rug heen. "Het komt goed" zei ik zachtjes en probeerde hem te troosten. "Kun je me helpen? Het stopt niet met bloeden" zei hij zachtjes. Ik keek of de kust veilig was en liep toen met Draco naar de ziekenzaal. 

Ik liet hem op een bed zitten en sprak de spreuk 'Vulnera Sanentur' uit, de wonden van Malfidus gingen dicht en het bloeden stopte, de littekens waren wel nog zichtbaar. "Dankjewel, Harry" zei hij zachtjes. Ik ging naast hem zitten en legde mijn hand op zijn pols. "Doe jezelf geen pijn" zei ik vol medelijden. "Harry, ik heb geen keuze" zei hij zacht en er viel een traan op zijn schoot. Ik keek hem aan. "Vertel me alles" zei ik zachtjes en leunde tegen het hoofdeinde van het bed. Hij vertelde alles en liet geen detail weg. Zijn vader bedreigde hem. Hij voelde zich zo onveilig in de buurt van zijn vader. "Wat kan ik voor je doen?" Vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. "Beloof me dat je jezelf geen pijn meer doet" zei ik. "Ik probeer het" zei hij. "Mocht je de neiging voelen, kom meteen naar me toe" zei ik. Hij knikte. "Doe ik".