SEN VARSIN

Sen varsın-2

          MYLTIMEDIA RANA

  

Ev hanımlığımın son bir kaç günü stresten karnıma ağrılar girdi. Ama başarıyla tamamladığıma inanıyorum. Uzun bir süre rv hanımı olmak planlarım arasında yok.

            Saat 12'yi gösterdiğinde yorgunluk tüm vücudumu sarmıştı. Yatağıma uzandım usulca gözlerimi kapadım tam uykunun sevimli kollarına kendimi bırakacakken ablam odaya girdi pardon daldı. "Ranaaaa uyudun mu kız yarın garson olcaksin heyecan var dimi"  diyerek kahkahalar atmaya başladı, dalga geçiyor kendince. "Ne var Mehlika ne istiyorsun? (!)" Kızdığım zaman abla demek yerine ismiyle hitab etmeyi tercih ediyorum. "Ya tamam kızma ama garsonluk sana çok yakışacak eminim" hala gülüyor ya ha la gülüyor , tam yerimden kalktım elimin tersiyle suratına yapıştıracakken kendi yatağına kaçtı gıcık. Kendi kendime takma şunu dedim , ne de olsa kısa bir süreliğine çalışacağım hem garson olmakta ne var hiçbirşey. Sanki beni duymuşçasına kahkahaları arasından " inşaat mühendisi bir garson bu gerçekten çok etkileyici" dedi. Bağırmamak için kendimi zor tuttum annemi üzmenin bana hiçbir yararı olmazdı ve ben yine sustum. Mehlika ışığı kapattı , uyuması bir 5 dakika falan sürüyor. Ben hala uyuyamamışken bir kaç gün önce duyduğum inleme sesini tekrar duydum , bir sarhoşun sokakta aptalca dolanması beni neden bu kadar ilgilendiriyor diye düşünmekten kendimi alamadım. Sanırım tekrar pencereye doğru yönelmiştim bile. Camı açtım , işte orda 4 gün önce durduğu yerde yine aynı hâlde. Bu adam geçerken sarhoş mu öyle gibi ama bende farklı hisler uyandırıyor sanki. O gidene kadar yatağıma geri dönmeye hiç niyetim yok dikkat çekmeden izliyorum. Sokak lambasının altına geldiğinde yeniden inceledim yüzünü. Sakalı fazlaca uzun fakat sorunda şu ki temiz yüzlü bir adam , bizim binanın önüne geldiğinde ; o da ne napiyor o ? (!) Psikopat tam bir psikopat kendi kendine gülmeye başladı neye gülüyor bu (!) Bende çok akıllıyim ya iyice dışarı çıkım camdan atlayacaktım nerdeyse , bu merak içimi kenirmeye başladı korkmasam hey napiyosun sen orda diyw bağıracaktın. Hala izliyorum ve hala gülüyor susmuyor.

Olamaz

O

Hayır

Hayır suan tamda bana bakarak kahkahalarını devam ettiriyor.  Bana bakıyor hala bakıyor

Hala bakıyor, sanırım bacağımı hissetmiyorum çünkü şimdiye kadar çoktan kaçmalıydım ama gözleri sanki benim gitmemi engelliyor öyle bir güç . Gözlerine hapsetti beni galiba şimdide gözleriyle beni dövüyor. Ah gözleri...

Yavaşça başını eğdi gidiyor ,rahat bir nefes alma vakti.  Neydi bu şimdi gülerek ne anlatmak istedi bu adam. Yazdım seni kızım beni izlemek neymiş göreceksin  diyor sanırım , ee o zaman neden güldü ? Acaba bir daha gelecek mi ? Gelecekse bana birşey yapacak mı ? Yapacaksa ne yapacak ?

Ablamin seslenişleriyle kendime geldim ve korkuyla tiz bir çığlık attım.  Işığı açıp azarlamaya başladı.  "Rana kızım napiyosun orda in misin cin mısın ? Yat zıbar yarın erken kalkacaksın" ben tepkisiz kalınca yataktan çıkıp yanıma geldi. Aptal bir ablam olduğu için kendimi kötü hissediyorum " lan öldün mü ? Ölmediysen öldüm de " daha fazla dayanamadım "kes Mehlika"

Ya kızım uf gerizekalı ya bakışları atarak yatağına geri döndü.  Bu gece bu kadar aksiyon yeterli oldu.

Alarm sesinden 2ay sonra bir kez daha nefret ettim. Nefret nefret nefret erken kalmaktan nefret Iyk.  Hemde bir garson parçası olmak için. Agagagaa olamaz.  Evet kendine gel Rana yapcak birşey yok.  Kalk ve hazırlan çabuk ol.  En azından akıllı bir iç sesim vardı ve beni çok güzel yönetiyor. 

Hızlıca yatagimdan kalktım . Dar açık renk bir kot kalın askılı hafif göğüs dekolteli krem rengi bir bluz giydim, saçlarımı açık bırakıp arkadan küçük bir tokayla tutturdum. Hiç makyaj yapmadım.

Artık gitme vakti azrailimeee (!)

Anneme küçük bir öpücük vererek evden çıktım.  Otobüs durağına geldiğimde biraz heyecanlandığımı fark ettim. Garson olmak için heyecanlaniyorum ne güzel değil mi (!!!) Ben hayallere dalmışken 15 dakika sonunda otobüsü geldi. Otobüse binmeyeli de 2 ay olmuştu ve insanlarla iç içe gitmeyi özledigimi söyleyemicem maalesef.  Yarım saatlik bir yolculuktan  sonra temiizzzziziz havaaaaa. Annemin verdiği adresi sora sora buldum. Kafenin önüne geldiğimde aslında ne kadar da cici bir yer olduğunu düşündüm , sandığım kadar zor olmayacak gibiydi. Kendime fazlaca güvenerek kafeden içeri girdim , içerisi tek kelimeyle muazzam.  Eskitme masalar sandalyeler tablolar herşey. .. Burayı çok sevdim. 

Güzel günlerin beni beklediğini hissetmeye başlamıştım bile.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)