Bencildim, belki de ben öyle sanıyordum. Kim bilir? Çevremdeki insanlar bencil olduğumu, iğrenç ve kötü olduğumu sürekli yüzüme vuruyor. Ben de aynı düşüncedeyim. Peki bu, bunlar doğru demek miydi?
İstemedim. İlk defa yapmak istemedim. Çünkü, benim yaptıklarım onu yükseltirken bütün her şeyi ben yapsamda aşağı çekilen de ben oluyordum. Bencildim... Kıskandım. Neden orada ben olmayayım ki? İşte, ilk defa cesaret edip yapmadığım şey yüzünden yargılandım.
İnsanlar, benciller, ben bencilim... Sadece saygı görmek ve gerçekten sevilmek istedim. Fakat bu da çok...
Ve yine depresif bir halim. Üzdüysem özür dilerim. :"(Düşünceleriniz varsa yorum yapabilirsiniz😃 eğer yazmak istediğiniz sözler varsa paylaşabilirim ⭐️dokunmayı unutmayın diğer bölümlerde görüşürüz😚✋
Sözler bana aittir. İzinsiz (ç)almayın.
*Sözler Yazarın Kırık Kalbinde Saklıdır.*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Hayat İçerikli Sözler~
PoesíaTüm sözler bana aittir. İzinsiz (Ç)almayın. *Tüm Hakları Yazarın Kırık Kalbinde Saklıdır* *** Çoğu insan kendini bir fazlalık olarak görür. Ölmek ister...Çoğu insan da kendisi olmazsa dünya,dünya olmayacakmış gibi düşünür...Fakat gerçek şudur ki ins...