ရိေပၚ ကေလးအားေပြ႔ကာကမ္းစပ္တေနရာသို႔ကူးခတ္လိုက္၏။ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ကေလးငယ္အားႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ေလရေအာင္မႈတ္ေပးလိုက္ေတာ့ေရမ်ားျပန္ထြက္လာကာသတိရလာေသာကေလးငယ္
"ဟင့္ "
"မငိုနဲ႔ မငိုရဘူးကေလး"
"ဟင့္အင္း ခမ်ားလူမွားေနၿပီ က်ဳပ္ကခမ်ားကေလးမဟုတ္ဘူး"
"မညာပါနဲ႔ကေလးရယ္ ေမာင္ ေမာင္ခံစားလို႔ရတယ္"
"မဟုတ္ဘူး ခမ်ားကေလးမဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေနတယ္"
ထြက္သြားေတာ့မည့္ကေလးငယ္အားေနာက္ေက်ာမွေန၍ဆြဲဖက္ထားမိ၏။
"က်န္႔က်န္႔ "
"ကြမ္းကြမ္း ဟင့္ "
"လာ လာျပန္ရေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဝမ္ရိေပၚ"
ကေလးကဘာလို႔ေမာင့္ကုိျငင္းရတာလဲ ကြာ ထြက္သြားေသာကေလးႏွင့္လူတေယာက္အားၾကည့္ကာရိေပၚဒူးတို႔ေထာက္က်သြား၏။ေမာင့္ကုိမုန္းေနတာလားကေလးရယ္ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္
"ေမာင္ ေမာင္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
"က်န္႔က်န္႔ ရိေပၚကုိဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီလား"
"ဟင့္အင္း ဖြင့္မေျပာရေသးဘူး ေမာင္သာသိရင္ငါတို႔အစီစဥ္ေတြအကုန္ပ်က္ကုန္မွာ ေမာင္သာငါမွန္းသိရင္ငါ့ကုိပဲဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့မွာ"
"အင္းေကာင္းတယ္"
"အင္း"
ေမာင့္ရဲ႕နာက်င္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကုိျမင္ရတာကေလူရင္နာရတယ္ေမာင္ ခန ခနပါပဲ ေမာင့္ဆီကိုေလးကျပန္လာမွာမို႔နာက်င္မႈေတြခနေလးသည္းခံေပးပါေမာင္
"ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေမာင္ေအးေဆးေနခ်င္တယ္ထြက္သြားေပး"
"ဘာေျပာလိုက္တယ္ ေမာင္ ဘာလဲေမာင္ကဟိုကေလးဖေအကုိ"
YOU ARE READING
မ်က္ရည္စမ္းတဲ့ပ်ားရည္ခရီးလမ္း
Fantasyေတာင္းပန္ပါတယ္ မျဖဴစင္ေပးႏိုင္ခဲ့လို႔ အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္အျဖဴစင္ဆံုးခ်စ္ခံပါတယ္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ(ေ႐ွာင္က်န္႔") အရမ္းခ်စ္တာမို႔မထားခဲ့ပါနဲ႔ကေလးငယ္ရယ္ ဘာေတြဘယ္လိုပဲဖစ္ေနပါေစကုိယ္မင္းကုိမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူးကေလးငယ္(ရိေပၚ)
