Love is Not Over(SOOBIN FF)

-6-

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και κοίταξα δίπλα μου . Το πρόσωπό του τον χτυπούσαν οι ηλιαχτίδες του ήλιου κάνοντας το γλυκό, ελκυστικό baby face του πιο αγγελικό. Άπλωσα το χέρι μου στο πρόσωπό του και του χάιδευα τα μαλλιά. Παρατηρούσα κάθε χαρακτηριστικό του προσώπου  του. Ο Soobin άνοιξε τα μάτια του και με φίλησε.

Soobin: Καλημέρα jagi μου.

Πανδώρα: Καλημέρα. Πάω  να σου φτιάξω καφέ. Αχ τα πόδια μου.

Πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά πονούσανε τα πόδια μου.

Soobin: Εμ ναι ξέχασα να σε προειδοποιήσω. Σήμερα καλύτερα να ξεκουραστείς. Δεν θα πας στην εταιρεία.

Πανδώρα: Δεν θα ξαναπάω έτσι κι αλλιώς στην εταιρεία.

Soobin: Γιατί;

Πανδώρα: Επ-

Το τηλέφωνο του χτύπησε και το σήκωσε. Ήμουν έτοιμη να του το πω.

Soobin's POV:

Στο τηλέφωνο:

Soobin: Έλα Yeonjun.

Yeonjun: Soobin εχτές δεν ήρθες στο διαμέρισμα και υπέθεσα πως θα είσαι στης Πανδώρας. Όμως σε 20 λεπτά πρέπει να έρθεις μας χρειάζεται ο κύριος PD nim.

Soobin: Μάλιστα έρχομαι τώρα από εκεί για να ντυθώ και να κάνω ένα ντουζ.

Έκλεισα το τηλέφωνο και άρχισα να ντύνομαι. Όταν ντύθηκα κοίταξα το πιο όμορφο κορίτσι να με κοιτάει ενώ ήταν γυμνή κάτω από το σεντόνι. Χωρίς να το καταλάβω δάγκωσα το κάτω μου χείλος αλλά έπρεπε να φύγω.

Πανδώρα: Θα φύγεις;

Με ρώτησε όσο εγώ της έφτιαχνα πρωινό.

Soobin: Ναι jagi ο κύριος PD nim θέλει να μας δει. Δεν ξέρω τον λόγο ίσως για κανένα comeback. *την φιλάω στα απαλά χείλια της* Θα τα πούμε μετά. Θα περάσω αν μπορέσω το βράδυ για να συνεχίσεις αυτό που ήθελες να μου πεις. Σε αγαπάω. Ήσουν τέλεια εχτές. Το απόλαυσα.

Πανδώρας POV:

Αφού έφυγε ξεφύσιξα. Ήμουν έτοιμη να του το πω. Άρχισα να τρώω το πρωινό που μου έφτιαξε το αγόρι μου και μετά κοίταξα την ώρα ήταν 10:20. Με τα χίλια ζόρια σηκώθηκα και έκανα μπάνιο. Έπρεπε να πάω από τα part times jobs για να πάρω τον μισθό μου, να παραιτηθώ και να πληρώσω τους λογαριασμούς μου.

Μετά από 4 μέρες:

Όσο περίεργο και να σας φανεί ο Soobin κι εγώ δεν ξανασυναντηθήκαμε από την προηγούμενη φορά διότι ετοιμάζονταν οι TXT για comeback. Φοβόμουν ότι δεν θα προλάβαινα να τον χαιρετήσω.