Gizli Aşık

Umut

Evet canlarım aslında devam etmeyecektim ama bir okuyucumdan fikrini aldım ve devam etmeye karar verdim, kendisine çok teşekkür ederim. Bu bölümde sope gelecek. Pek sope shiplemiyorum o yüzden biraz saçma olabilir şimdiden haber vermek istedim. İyi okumalar.
————————————————

J-hope

Yine ve yeniden lanet olası barlardan birindeyiz. Barlardan nefret ediyorum ama barlardan da daha fazla nefret ettiğim bir şey var o da her barda yoongi'ye yaklaşan sürtükler. Bu durum beni üzüyordu bu duyguları daha önce birine karşı yaşamadım nasıl ifade edeceğimi de bilmiyorum. Tek bildiğim şey şuan buradan çıkmazsak bir kez daha kalbim paramparça olacaktı. Derin nefes alıp önümde duran içkiyi kafama diktim, sanırım bu beşinci bardağımdı ve ben üçüncü bardakta sarhoş olmuş gibi hissediyordum. Keşke daha fazla içmeseydim çünkü kendimi iyi hissetmiyordum. Bunu bahane bilerek yoongi'ye yaklaştım.

Hope: kendimi iyi hissetmiyorum yoongi artık gitsek olur mu?

Yoongi: gördüğün üzere şuan işim var hope istersen tek git çünkü

Yoongi yanındaki sürtüğe bakmıştı.

Yoongi: benim bu güzellik ile birkaç işim var.

Gördüğüm manzara ile gözüm dolmuştu

Hope: oh, pekâlâ ben gidiyorum.

Evet yine bir kalp faciası yaşandı. Artık canım çok fazla yanıyordu, dayanamıyordum. Göz yaşlarımla savaşarak akmasını engelledim. Ayağa kalkarak etrafa bakındım derin nefes alıp adım atmaya çalıştım. Başımın feci şekilde dönmesi ile geri yerime oturup yoongi'ye baktım, çoktan yanındakiyle öpüşmeye başlamıştı. Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım ve bardan yavaş adımlarla çıktım arabama atlayıp eve doğru sürmeye başladım. İkimizde aynı arabayla gelmiştik ve ben tek dönüyorum. Bu çok acı bir gerçek beni sevmiyordu hatta arkadaş olarak bile sevmiyordu. Bu çok canımı yakıyor hem de çok fazla. Bir insan  bu kadar öküz olabilir mi? Ya da kör? Sanırım ikiside yoongi'ye ait özellikler. Derin nefes alarak göz yaşlarımı akıttım. Daha fazla dayanamazdım. Sonunda kendimi durdurup yola odaklandım. Gözümün tekrar dolmasıyla ne ara girdiğimi bilmediğim ters şerite ve üzerime gelen dev kamyona baktım. Hareket edemiyordum, gerçekten hem beynim hem kalbim hem de vücudum felç geçirmiş gibiydi... etraf gittikçe soğuklaşıyordu. Ayaklarım tamamen uyuşmuş gibiydi kollarımın da ayaklarımdan geri kalır bir farkı yoktu aslında. Etraf git gide daha da soğuk hale geliyordu. Boğazıma direnen sert ince ve sivri bucuk yüzünden bağıramıyordum. Sırtından girip karnımdan çıkan kalın boruyu saymıyorum bile. Gerçekten ölme zamanımın geldiğini anlamam çok uzun sürmedi. Ana acı çekerek ölmek istemezdim. Bilincim kapanırken gördüğüm son şey aşık olduğum adamın eşsiz yüzü, duyduğum tek ses ise ince bir cızırtı...

***
Yaklaşık iki saat geçmişti hoseok'u ameliyata almışlardı yaşama şansı neredeyse yok denilecek azdı. Onu dışarıda bekleyen hiç kimse yoktu yoongi'yi aramışlardı ama ulaşamamışlardı aynı şekilde jungkook'a da ulaşamamışlardı. Ailesi olmadığından onu bekleyen kimse yoktu. Yoongi kazadan üç saat sonra bardan ayrılmış ve taksi bularak eve ilerlemeye başladı. Çok yorgundu ve bu yüzden ne hoseok ne de jungkook aklına gelmemişti. Hoseok ile aynı evde yaşamalarına rağmen onu arama gereksiminde bile bulunmadı. Eve vardığında kendini sıcak suyun altına attı yaklaşık bir saati duşta geçmişti. Bornozunu giyip banyodan çıktı ve evin sessizliğini umursamadan kendi odasına girdi. Yatağına uzanıp telefonunu eline aldı hoseok'un onu aradığını fark edince kaşlarını çatıp ayalar kalktı evi turlayıp hoseok'un evde olmadığını fark edince içindeki endişe ile geri aradı. Telefonu açınca sert bir tonda konuşmaya başladı.

Yoongi: Ne var? Ayrıca neredesin sen?

Hoseok: Üzgünüm efendim ama arkadaşınız trafik kazası geçirdi ve şuan ameliyatta lütfen **** hastanesine gelin.

Yoongi: Ne demek kaza geçirdi? DALGA MI GEÇİYORSUNUZ?

hoseok: hayır efendim lütfen buraya gelin ayrıca durumu iyi.

Yoongi telefonu kapatıp hızla dolaba ilerledi. Ne giydiğinin farkında olmasada üzerine birkaç şey geçirip hemen evden ayrıldı. Taksi çağırıp hemen hastaneye doğru ilerlemeye başladı. Elleri buz kesmişti ve beynine kan sıçramıştı ne yaptığının veya ne yapacağı hakkında en ufak bir fikri yoktu. Titreyen elleriyle telefonu alıp jungkook'u aradı saatin geç olmasından dolayı ulaşamamıştı. Hastaneye varınca hızla hastaneye girdi ve hoseok'un nerede olduğunu öğrendi. Öğrendiği yere doğru ilerledi. Karşılaştığı yer ameliyathane olunca yere çöktü ve içindeki umutla beklemeye başladı.
————————————————

Evet bu bölümde böyle oldu. Büyük ihtimalle bir sonraki bölümü de sope ile başlatıp güzel bir şekilde devam ederim.