Crashed Hearts ✔️

Chapter 45

THIRD PERSON'S POV

Hinid alam ni Adrian kung saan unang hahanapin ang nawawalang kasintahan, he had no directions at sa daan pa lamang nag-iisip ng pupuntahan.

He stopped in a 24/7 restaurant near the residence, plano niyang tawagan si Nataly na nagkaroon na ng close contact kay Laura. Maybe, she knew something that would help him to find Alicia.

"Yes, sir?"

"Hello? Where are you?"

"Sa condo sir.."

"I can't find my baby, kinidnap siya ni Laura. Can you help me find her? May alam ka bang pinupuntahan niya?" Adrian sounded so helpless pagdating pa lang sa boses niya, ayaw niyang mawala si Alicia pero alam niyang kailanman ay hindi niya ito pag-mamayari.

"Well, I only knew one sir.. I'll send you the address immediatly" Sagot ng babae pagkatapos ay agad nitong pinatay ang tawag.

Even though, nagkaroon na siya ng clue kung saan itinatago ni Laura ang dalaga hindi niya pa rin magawang kumalma. Halos sumabog na kanina pa ang dibdib niya sa nerbyos and this is the second time he felt that way.

The first time he felt that feeling was when his brother died..

He don't want to feel defeated again, not this time. All his life, parati siyang ipinaglalaban at pinoprotektahan ng kuya niya. Noong panahon na gusto niya ito iligtas ay wala siyang nagawa and this was the second time he had the urge to fight again.. to fight for his baby..

******

"Kumain ka na ba nak?" Tanong ni Laura sa anak niyang nakatali sa isang wheelchair, hindi niya ito magawang pakalmahin kaya napagdesisyunan niyang itali na lang ito para hindi kumalawa.

"Just nod or shake your head. Ayokong tanggalin iyang packing tape na nasa bibig mo. You mother hates noises.."

Umiling lang ang walang ganang si Alicia habang pinapanuod ang sariling ina sa kusinang nagluluto.

"Alam mo ba? I really hate that piece of shit! Okay na tayo eh! Okay na naging buhay naten pero bumalik balik pa kasi yung bwiset na iyon! So don't judge me if we ended up like this.." Bulyaw sa kanya ng ina, muli itong humarap sa niluluto habang nilalagay ang mga rekados.

"Simula ng mawala papa mo, parati ko na lang iniisip ang kapakanan nating dalawa. Nasira ang business ng ama mo at nagkaroon tayo ng samu't saring utang sa kung sino sino, buti na lang brainy itong nanay mo at nakaisip ng paraan.." Dagdag ni Laura.

"Buti na nga lang at nakilala mo yung punyetang Mark na iyon eh, nakagawa ako ng paraan na maiayos buhay natin. Sakto na lang at naaksidente kayo HAHAHAHAHAH.." She then laughed histerically, parang wala ba siya sa katinuan habang kinakausap ang sariling anak.

"I love you honey.. pero mas mahal ko pera. Ayaw mo iyon? Sa iyo ko rin naman ipapamana ito, you should be greatful to me.. pero wala kang utang na loob! Pati ba naman yung punyetang Adrian na iyon nilandi landi mo!"

Mula sa pagkakatawa ay biglang bumugso ang galit nito, gulong gulo si Alicia habang pinagmamasdan ang sariling ina. Sa sobrang inis ng matanda ay agad niyang hinablot ang kladerong pinaglulutuan at isinaboy sa dalaga ang kumukulong sabaw mula sa sinigang na niluluto niya.

The burning pain pierced through her skin, parang likidong sumusunog sa kanyang balat hanggang sa mamula ito at humapdi. She wanted to scream so loud but she can't even speak, nagsimulang tumulo ang luha sa kanyang mga mata pero alam niya sarili niyang wala rin siyang magagawa.

"Napakatanga mong anak! Hindi ko alam bakit pa kita isinilang sa mundong ito!"

Umalis ang matanda habang nakakalat pa ang gulay gulay sa katawan ni Alicia, she can't moved and she's still feeling the pain every second that passes.

Ilang minuto pa ang nakalipas at nawalan na siya ng malay.

**********

Nagising si Alicia sa isang madilim na kwarto. Marumi, masangsang at amoy dugo ang paligid. She wanted to badly vomit because of the strong smell that woke her up but she can't even move her body.

Madilim ang paligid at walang kahit anong bintana, she can still feel the pain from her legs pero hindi na ganoon kasakit katulad kanina.

Thoughts then filled her mind with confusion, hindi niya maintindihan kung bakit nagagawa ito ng sarili niyang ina. Is it because sumama siya kay Mark? Is it because she left her?

Hanggang ngayon ay napapaisip rin siya kung sino ang Adrian na tinutukoy ng kanyang ina kanina.

Gustong gusto niya iuntog ang kanyang sarili dahil hindi niya rin mahanap sa utak niya ang sagot, paano nga ba niya malalaman eh wala na siyang maalala tungkol sa pinagsasabi nito..

Biglang lumiwanag ang paligid at nakaramdam siya ng pagkasilaw dahil sa kabi-kabilang bumbilya na nasa kwarto.

She was shocked to realize kung saan nanggagaling ang masangsang na amoy mula kanina.

The room was filled with dead decaying bodies, is her mother that insane to kill such hugh number of inidividuals?

"If you're not going to be a good daughter.. then I'll do it in a hard way.."

Lumapit ang matanda sa isang silver tray na nasa lamesang malapit sa kanya. May mga nakalagay ditong operating equipments na hindi niya maintindihan kung bakit mayroon ang kanyang ina.

"Be a good girl okay?"

She grabbed the scalpel and proceed to cut a few lines in her skin, maliit lang ito pero napakasakit para kay Alicia. She then poured the alcohol in every single wound, she cut earlier.

Tinanggal niya ang packing tape na nasa bibig Alicia pero hindi niya pa rin magawang makasigaw, sa sobrang sakit ng kanyang nararamdaman ay tanging impit na lang ng iyak ang kanyang nagagawa.

"Tell me, are you going to be with me?" Tanong ni Laura sa dalaga, she's doing all the torture para mapapayag si Alicia sumama sa kanya.

She planned to use her para maibalik ang lakas ng kompanya, she wanted her daughter to kill Adrian with pain. Alam niyang hindi yun gagawin ng anak niya kaya naisip niyang gawin ang mga bagay na ito para mapapayag ang anak.

"You're insane, mama.."