GÜLÜMSE ŞİMDİ

🍀4🍀

Multi: Demir Asaf
Selaaaaammm.
Naber nasılsınız canlarım?
Uzun bir bölümle geldim.

IYI OKUMALAR.

🧸
●♧●

Yatakta oturmuş saatlerdir düşünüyordum. Düşünmek sıkmıştı artık. Oyun eğlencesini kaybediyordu. Çünkü oyunlar düşünmek için değildir. Düşünerek attığım her adım sıkıcıdır benim için.

Odaya tekrar göz gezdirdiğimde kitap rafının boş olduğunu gördüm. Beni ilk getirdikleri oda Arya'ya aitti. Fakat o geldiği için beni misafir odasına getirmişlerdi. Hâlâ benim sorularıma cevap vermiyorlardı.

Kitap istemeliydim kesinlikle. Yoksa asla zaman geçmeyecekti burada.

Üzerimde hâlâ aynı şort ve tişört vardı . Gerçekten kirlenmişlerdi ve rahatsız hissediyordum.

Arya'dan kıyafet isteyebilirdim. Sonuçta beni burda tutuyorlarsa ihtiyaçlarımı karşılamaları gerekirdi.

Yatakta oturduğumda ayaklarım yere değmiyordu, boyumun kısalığından dolayı. Bu beni mutlu etti ve ayaklarımı sallayarak gülmeye başladım.

O sırada kapı açıldı fakat ben ayaklarımı sallamaya ve gülmeye devam ettim.

"Deli misin?"

Demir'in sesiyle kafamı kaldırdım. Yüzümdeki gülümseme hâlâ yerini koruyordu.

"Bunu yeni anlaman ne kadar da garip."

Söylediğim şeyle hafifçe dudakları seğirdi. Kesinlikle gülümsemedi.

"Değişik."

Söylediği kelime hoşuma gitmişti ve daha da geniş gülümsedim.

"Dudakların yırtılcak. Az gülümse."

Ben inadına daha da çok gülümsemeye başlayınca benim oyunuma katılmak istemiyor olacak ki tekrar ciddi bir şekilde konuşmaya başladı.

"Yarım saat sonra yemek yiyeceğiz. Arya bizimle yemeni istedi. Birazdan sana kıyafet getirecek. Duş alıp aşağı gel."

Verdiği emir kaşlarımı çatmama sebep olurken yapacağımı belirterek kafamı salladım.

"Ben ne kadar kalacağım burada?"

"Uzun süre."

Ne kadar uzun ama? Neden burda kalmam gerekiyordu ki?

"O zaman bana kitap getirir misin? Dünya klasiklerinden."

İsteğim üzerine birkaç dakika bana baktı ve bir şey demeden çıktı odadan.
Getireceğini sanmıyordum. Kesinlikle Deniz'den  ya da Arya'dan istemeliydim.

Ben ayağa kalkıp küçük dolabın aynasına baktığımda heyecanlı bir şekilde Arya girdi odaya.

"Ben geldiiiim."

Kollarını açarak ve kelimeyi uzatarak söylediğinde çok tatlı olmuştu. Bende onu taklit ettim. Kollarımı açtım.

"Hoş geldiiiiiiiin."

İkimiz de aynı anda kahkaha attık. Gerçekten bu kızı çok sevmiştim. Samimî ve tatlı bir kızdı.

Gözlerim Arya'nın elindeki kıyafetlere kaydı. Mavi rahat bir şort, beyaz bir tişört ve iç çamaşırı getirmişti.

"Duş alıp aşağı gelir misin? Birlikte yemek yiyelim."

Bu gerçekten çok garipti. Üç gün hiç tanımadığım insanlar tarafından bir evde tutulmuştum. Daha sonra tanımadığım bu insanlar beni kurtarıp buraya getirmişlerdi. Ayrıca sanki ben buraya misafir olarak gelmişim gibi davranıyorlardı.