❝Δεν ξέρεις για ποιον λόγο είσαι εδώ;❝,ρώτησε και με κοίταξε με αυτά τα διαπεραστικά του μάτια,όταν πια σταμάτησε να έρχεται πιο κοντά μου και περίμενε την απάντησή μου.
Η όψη του με φόβιζε.
❝Δεν ξέρω καν που βρίσκομαι και πως ήρθα εδώ.Πως θες να ξέ...
❝Αγάπη μου,ήρθε ο Λουκ,έλα.❝,φώναξε η μαμά μου και εγώ προσπάθησα να κάνω πιο γρήγορα αλλά η πόρτα ξαφνικά άνοιξε,τρομάζοντάς με.
❝Λυδία--❝
❝Ρε μαμά,δεν σου έχω πει να χτυπάς πριν μπεις;❝,παραπονέθηκα αλλά εκείνη δεν απάντησε και αντί για αυτό έβαλε τα χέρια στο στόμα συγκινημένη,κοιτώντας με.
❝Αρχίσαμε πάλι.❝,παραπονέθηκα ξανά,ξεφυσώντας και εκείνη ρούφηξε τη μύτη της με ένα χαρτομάντηλο.
❝Συγνώμη βρε μωρό μου,απλά έχεις καιρό να ντυθείς τόσο ωραία.❝,είπε κοιτώντας το μπλε φόρεμα μου και τις ππαρόμοιες γόβες μου ,σκουπίζοντας τα δακρυσμένα της μάτια ύστερα.
❝Αφού ξέρεις πως είμαι σπιτόγατα ρε μαμά,μην αρχίζεις πάλι.❝,της είπα και εκείνη χαμογέλασε.
❝Ξέρω ξέρω.❝,είπε και μου άφησε ένα φιλί στο κεφάλι.
Αμέσως μετά σηκώθηκα από την καρέκλα αφού ολοκλήρωσα το μακιγιάζ και την κοίταξα.
❝Φέρε μου την τσάντα από εκεί σε παρακαλώ.❝,της είπα και αφού το έκανε άκουσα μια κόρνα απ'έξω.
❝Άντε πάω,φιλιά.❝,της είπα και έτρεξα προς τις σκάλες.
❝Να προσέχεις!❝,την άκουσα να φωνάζει όταν έβγαινα από την πόρτα και είδα το αγόρι μου να με περιμένει έξω από το αμάξι του.
Μπλε απλό τζινάκι,πόλο μπλούζα,γυαλιά μυωπίας και διάφανα σιδεράκια είναι αυτά που ξεχώριζαν πάντα πάνω του,αλλά εγώ ακόμα και έτσι τον αγαπούσα.
Μου χαμογέλασε μόλις με είδε αλλά όταν πήγε να με αγκαλιάσει,τον διέκοψα.
❝Πάμε έχουμε αργήσει.❝
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❝Είναι σίγουρα αυτό το σωστό σπίτι;❝,ρώτησε έντρομος ο Λουκ κοιτώντας τον χαμό που γίνεται.
❝Αυτό είναι ρε Λουκ.Λες και μας έχουν καλέσει αλλού για να μπερδέψουμε τα σπίτια.❝είπε ξεφυσώντας η Έμιλυ δίπλα μου και βγήκε από το αμάξι.
