Καρδιά Από Πέτρα

|세|

❝Στην ποια;❝,φωνάζω ξαφνιασμένη όσο εκείνος,μαζί και ο Ερμής-ή όπως τον λένε τέλος πάντων-με κοιτάνε ανέκφραστοι.

Αν αυτός είναι ο Λούσιφερ,τότε εγώ είμαι ο Μπάτμαν.

Και αν αυτή είναι η κόλαση,τότε εγώ μένω στη Γκόθαμ.

Βλέπω να γελάει ο Ερμής δίπλα μου με κάτι,όσο ο άντρας-ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι ο Λούσιφερ-μπροστά μου με κοιτάει κουρασμένος.

❝Ήρθες εδώ γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να πεθάνεις.Όταν σε χτύπησε το αμάξι η καρδιά σου σταμάτησε,όμως θα επανέλθει όταν γυρίσεις πίσω.❝,τον ακούω να προσθέτει,ενώ ύστερα τον βλέπω να χασμουριέται βαριεστημένα.

Τον βλέπω να γυρνάει προς τον Ερμή δίπλα μου.

❝Σοβαρά ρε φτερωτέ,γιατί δεν της εξήγησες απολύτως τίποτα;❝,παραπονέθηκε στο άτομο δίπλα μου κάνοντας πως δεν υπάρχω και πως δεν ακούω,όσο εγώ τους κοιτούσα με φρικαρισμένη έκφραση,μια τον έναν και μια τον άλλο.

❝Τι εννοείς μωρέ δεν μπορώ να πεθάνω;Τι είμαι,βρικόλακας;❝,τον ρωτάω αγενέστατα και ξαφνικά τον βλέπω να γυρνάει προς το μέρος μου.

Τα μάτια του αρχίζουν να παίρνουν ένα κοκκινωπό χρώμα και ο Ερμής μπαίνει μπροστά μου κρύβοντάς με.

❝Δεν ξέρει τίποτα για τον κόσμο μας.❝ ,επισήμανε,λες και ήθελε να του το θυμήσει και εγώ χωρίς να μπορώ να δω τι γίνεται-αφού το μόνο που έβλεπα είναι η μπλούζα του αγοριού-κατάλαβα πως τα πράγματα είχαν ηρεμήσει.

Τότε ο Ερμής φεύγει απο μπροστά μου και ο Λούσιφερ επιστρέφει στον παλιό του εαυτό.

Σοβαρά,κόκκινα μάτια;
Τι γίνεται;;

❝Μόλις σου είπα ποιος είμαι και τολμάς να μου ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου;❝,με ρωτάει απότομα και εγώ ανασηκώνω το δεξί μου φρύδι,κοιτώντας τον από πάνω μέχρι κάτω.

❝Και εγώ μπορώ να σου πω ότι πετάω,θα το πιστέψεις;❝

❝Αν είσαι σαν αυτόν δίπλα σου,τότε ναι,θα σε πιστέψω.❝,μου απαντάει και εγώ γυρίζω προς τον Ερμή γρήγορα,παρατηρώντας τον από πάνω μέχρι κάτω.

Ο άντρας μπροστά μου άρχισε να κάνει το ίδιο,κάτι που έκανε τον Ερμή να στριφογυρίσει τα μάτια του ενοχλημένος.

❝Σοβαρά Λούσιφερ,ξέρω πως ο Άδης σε αναπλήρωνε όλον αυτόν τον καιρό,αλλά ελπίζω να μη ξέχασες τι μπορώ να κάνω άμα με προσβάλλουν.❝,του απευθύνει τον λόγο ξανά ο Ερμής και ο Λούσιφερ αφήνει ένα γελάκι στα λόγια του.