Ölümüne Yarış

İlk Yarış. İlk Heyecan

Bu benim ikinci hikayem. Merak etmeyin bunuda diğeri gibi silmicem oy ve yorum  yapmayı unutmayın...

Yarış alanına geldiğimizde heyecandan ellerim titriyodu. Sonuçta bu benim ilk yarışmdı. Kardeşim Luke'a baktığımda hiç heyecanlı değildi. Sonuçta bu onun ilk yarışı değil. Luke arabayı kenara çekti ve birçok insan  şimdiden arabanın yanına geldi. Luke bana baktı ve arabadan çıkmamı işaret etti. İlk o arabadan çıkınca kızlar birden çığlık atmaya başladılar. ''Sürtükler'' diye mırıldandım kendi kendime. Sonra bende heyecanımı yenmeye çalışıp arabadan çıktım. Bir çok ıslık sesi geldi. Ama aldırmadım. Üstümde yırtık kot bir şort ve göbeği açık salaş pembe bir tişört vardı. ayağımda benim tarzım olan konversler vardı. Ne topuklu ayakkabı sevmiyorum. Luke biriyle selamlaşırken ben arabaya yaslanmış diğer arabaları izliyodum. Gerçekten güzel arabalar vardı. Mclaren, Lotus, Pagani, Noble, Spyker, Vector, Viper ve daha sayamadığım bir çok araba vardı. Ben bu düşüncelere dalmışken kolumun dürtülmesiyle kendime geldim.

- Luke: Ash hadi gel seni bizimkilerle tanıştırıyım.

- Ben: Luke görmüyomusun arabalara bakıyorum.

- Luke: Sonra bakarsın hadi gel.

- Ben: Of tamam.

Bu arada ben size kendimi tanıştırmadım ben Ashley O'conner. Ama arkadaşlarım bana Ash der. Büyük abim var. Bla bla bla. Herneyse işte.

Luke'la birlikte arkadaşlarının yanına gelmiştik. Gerçekten çok taşlardı. Baya iyi insanlardı. Bazılarıyla sohbet ettik. Eğlenceli kişilerdi.  O sırada kalabalığı yararak gelen bir Masterari gördüm. Tanrım bu araba mükkemmel!! Ben arabaya bakarken araba durdu ve içinden bir çocuk çıktı. Çocuğu incelediğimde gerçekten çok taştı. Çocuk arabadan havalı bir çıkış yaptıktan sonra yavaş adımlarla yanımıza geldi ve benim beklemediğim bir şey yapıp Luke'a sarıldı. Sonra yumruklarını tokuşrurdular. 

- Luke: Selam Vini. Naber dostum.

- Vini: İyiyim dostum bu arada bu yanındaki fıstık kim?

- Luke: Kardeşim Ashley. İlk kez geliyo.

- Vini: Selam güzellik ben Vini.

- Ben: Selam. Adımı öğrendin zaten.

- Luke: Neyse çocuklar bizim gitmemiz lazım hadi Ash.

Birlikte çocukların yanından ayrılıp arabanın yanı geri gittik. Bugün buraya gelmiştim çünkü yarşıcaktım. İlk yarışım olucaktı. Aslında Luke'tan bile iyi sürüyorum. Sadece babam yarışmamı istememişti o kadar. Ama şimdi burdayım. İlk o yarışıcaktı. Luke arabaya bindiğinde kızlar tekrar çığlığı bastılar. Bu böyle giderse sağır olucam ama.

- Ben: İyi şanslar.

- Luke: Saol.

Luke arabayı çalıştırdı ve başlama çizgisine gitti. Sürtük olduğu her halinden belli olan bir kız geldi ve yarışı başlattı.

Luke şu an ikinci sıradaydı. Bir Aston Martin onu geçmişti. Aralarında az bir mesafe vardı. Luke vakit kaybetmeden aralarındaki mesafeyi kapayarak öne geçti. Tanrım çok heyecanlı. Kalabalık tezahürat ediyodu. Çoğu Luke'u tutuyodu. Yarış çizgisine az kalmıştı. Umarım Luke kazanır. Veeee kazanan Luke!!! İşte benim kardeşim. Arabayı durdurduğunda yanına gittim.

- Ben: Tebrikler.

- Luke: Saol kardeşim. Şimdi senin sıran. Heyecanlı mısın?

- Ben: Biraz.

- Luke: Tamam kardeşim. Senin yarışın az sonra başlıcak. Mümkünse arabama zarar verme yoksa seni öldürüm.

- Ben: Saol ya çok güzel motive ettin.

- Luke: Önemli deği canım.

- Ben: Ha ha çok komik.

- Luke: Neyse bin şu arabaya hadi. Vakit kaybetmeyelim. Çabuk ol.

- Ben: Tamam, tamam. Biniyorum.

- Luke: Hadi çabuk ol.

Luke'un dediğiyle birlikte arabaya bindim. İnsanları ezmemeye dikkat ederek başlama çizgisine geldim. Fazla heyecanlı değildim. İzleyenlere baktığımda Luke, Vini ve  diğerleri beni önden izliyolardı. Tekrar önüme baktım. Bir kız elinde bayrakla geldi ve üçten geriye saydı.... 3..2..1 Başla!!!

Kızın dediğiyle birlikte gaza bastım. Şu anda en ön sıradaydım. Tanrım bu müthiş bişeydi. O sırada siyah bir Bugatti beni anında geçti. Onun beni geçmesiyle dikkatimi tekrar yarışa verdim. Kazanan ben olmalıydım. Sonuçta benim arabam Lamborghini'ydi. Gaza daha çok bastım. Adrenalini şu anda damarlarımda hissediyodum.  O anda karşımda keskin bir viraj gördüm tam dönerken yavaşça frene bastım ve virajı sorunsuz bir şekilde geçtim. Yarışın bitmesine çok az kalmıştı. İnsanlar çığlık atıp bağırıyolardı.

Bitiş çizgini geçtim. Tanrım!!!!! Birinci olmuştum. Bu inanılmaz bir duyguydu...