"Uyan💛"
~~~
Mira
"Bu sene ki Irene Adler rolü senin Mira. Seni tebrik ederim. "
Önümde ki üç jüri üyesine bakıp içten bir şekilde gülümsedim. Ayağa kalkıp yanlarına varınca tek tek sarıldım hepsine. Başta hepsi önce afallayıp sonra bana kocaman sarıldı.
"Ben teşekkür ederim. Bu rolü bana layık gördüğünüz için."
Onlarla biraz daha sohbet ettikten sonra yanlarından ayrıldım.
Tiyatro salonundan çıkmak üzereyken ismimin seslenmesiyle durup arkamı döndüm ve bana doğru gelen Ceyhun'u gördüm.
Kalp atışlarımın hızlanmasıyla derin bir nefes aldım. Ceyhun yanıma gelince bir kaç saniye sessizce birbirimize baktıktan sonra konuşmaya başladı.
"Bugün çok güzeldin sahnede."
"Teşekkür ederim. Sen de çok güzeldin ve bu rol en çok sana yakışmış."
Ceyhun hafifçe gülümsedi ve elini ensesine atıp saçını karıştırdı. Bir kaç tutam önüne dökülen saçlarını okşamak isteyen parmak uçlarım sızladı tatlı bir acıyla.
"Teşekkür ederim Mira."
Gülümsedim ve yanında durup da ona sımsıkı sarılmamak gibi bir işkenceye daha fazla katlanmamak için arkamı dönüp gitmek için adımımı atıyordum ki benim ellerim ,ayaklarım buz kesti . Dizlerimi titreten o sitemi beni benden aldı.
"Bana da sarılmayacak mısın?"
"Sokak lambası gibi evimin odalarını aydınlat. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOTUS ÇİÇEĞİ | TEXTİNG
Teen FictionBilinmeyen Numara: Karanlığın, bataklığın içinde doğmuş bir Lotus'um. Bilinmeyen Numara: Aslında böylesi daha makûl bir durum. Bilinmeyen Numara: Kimse gerçekliğin kabusundan uyanmadan kaçmam lazım. Bilinmeyen Numara: Ve sen bana yardım edecek olans...