Tagumpay
Isang buwan siyang nakakaalis ay lumipat na kami saamin bahai. Upang hindi na mangupahan.
Magbayad man kmi ay magiging amin na balang araw.
Lahat ng pangangailangan ko sa sasakyan pinahiram muli n ninang ang kanyang trak upang maghakot ng mga gamit ko.
Jan 28 kmi lumipat ng madaling araw
Panibagong pakikisama. At panibagong adjustment sapagkat wla kami kakilala..
Di nag tagal nakilala ko din ang aming mga kapitbahay. Mababait sila.
4na buwan kmi nakalipat dto samin bahay saka ako nag resign sa trabho sapagkat napakalayo na lugi na ako sa pamasahe.
Lumipas ang isang taon n makaalis ang aking asawa ay umuwi ulit ng pilipinas mula ng binigyan ko ng pagkakataon ay taon taon na siyang umuuwi. At bumabawi naman ngunit pag may lamat na nga pala ay may pag kakaiba n hindi na katulad ng dati.
Masaya siyang umuwi at dito na siya tumuloy sa bago namin bahay. Masaya xa atdi nya akalain nag magkakabahay siya ng ganito.
Ilang bahay na din ang sinubukan namin bilihin ngunit maraming hadlang. Dto lang kami nag tagumpay.
Sapag kat di nya alam nalaman nya na boo na nag bahay at ilang taon ko ng hinhuhulugan.wla na xnag nagawa.
Nagtrabho ako sa jolibe at un ang malapit dto saamin. Ngunit may nakilala ako na kasmahan na nag aaral ng care giver sa manila tuwing sabado at linggo lang.
Di ko alintana nag aking edad kahit na ba 42 years old na ako ng panahon na iyon ay nais ko pa din mag aral at makapag abroad.
Inadjust ko skdyol ko. Sa jolibd na hindi ko papasukan ang sabdo at linggo ay pumayag naman ang mga managers..
Nag enrol ako sa asia pacific ngunit may scholarship sila sa owwa ng 14,500 kapag may asawa ka sa ibang bansa o magulng na sakop ng owwa.
Inayos ko sa owwa ang scholarship subalit 1 week result pa. At sa awa ng dyos napagkalooban ako ng owwa ng scholarship sa pamamagitan ng aking asasa.
Kath.. mahirap ba. Tanong kasmahan ko sa trabho.
Walang mahirap sa gusto at may pangarap.
Monday t0 fri pasok ko sa jolibe. Sat and sun. Pasok ko sa asia pacific mahirap dahil uwian ako probensya to mla. Madaling araw ako naalis nadating kao hating gabi.
Suportado ako ng mga ank ko at asawa sa pinasok ko. Kinakaya ko kahit mahirap.
Kath apply tayo sa japan. Sabi ng kaklase ko sa module na BNC basic nursing care.
Ayaw ko sa japan. Sagot ko.
Sa canada ako sa kapatid ko. Xa yong employer ko at may 2 siyang anak na maliit tugon ko.
Wow swerte mo naman.
Habang papalapit ang pagtatapos bilang care giver. Ngunit natatakot akong iwan ang mga anak ko dahil dlaga at binata na. Hindi ko kayang iwan.
Ate kath naiaply ko ang ang papel mo. Sabi ng kapatid ko na nasa kabilang linya.
Wag muna. Sasabhin ko sayo pag pwedi na.
Ano pa ba hahanapin ko ok nmn padla ng asawa ko minsan ay kinukulang pero nagagawan ng paraan.
Nais ko pang bgyan ng magandang kianbukasn mga anak ko. Ngunit nagtalo ang icip magiging maganda kaya ang buhay nila kong wlang ina ma gagabay.
Masasabi kong tagumpay na ako. May mababait na anak. Masipag mag aral. Nakuha nila saakin ang matyga sa pag aaral...
