Aşkta Her Yol Mübah |KISA HİKAYE

O Yol Nasıl Güzel.

Aşk ya da sevgi üzerine yazılmış milyonlarca film,müzik,kitap var.  Herkes bir şeyleri bildiğini sanıyor bunun üzerine yalan ya da yanlış yorum yapmaktan çekinmiyor.  Bu koskoca evren içinde aşkı yaşayışı, gösteriş biçimi hepimizin birbirinden farklı. Mucizevi bir şey bence bir yerde.  Tıpkı binlerce insanın içinde seni heyecanlandıran, dudaklarının kurumasını sağlayan, ellerinin havanın sıcaklığına tezat buz kesip tir tir titremesine sebep olan tek bir insanın olması gibi. 

O insan da sizinle aynı şeyleri hisseder mi bilinmez. Ama eğer sevgiye açsanız elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışırsınız. Varınızı yoğunuzu adeta ayaklarının altına serersiniz. Ben de bunun için uğraş verdim. İşe yarar mı emin olamadığım bir planın ardında gizlendim usulca gerçekleşmesini bekliyorum.

Kıbrıs'taki hastanede tüm tetkiklerim yapılmış, gerekli olan tüm testlerden geçmiştim. Önümüzde yaklaşık iki haftalık bir süreç vardı. Bu iki haftalık süreçte doktor Selçuk kesin olmamakla birlikte  olumlu sonuç alınabileceğini söylemişti. Anladığı kadarı ile yumurtalıklarımda herhangi bir hasar yoktu. Gayet düzenli hormon dengeye sahiptim. Transfer süreci için bu iki hafta geçtikten sonra bekletmeden bana haber verecek ve embriyo oluşumumu gözlemleyecekti.  Bunun için de yine bir hafta orada kalmam demekti. Ama laboratuvardan senelik izin almaya karar verdiğim için Kıbrıs'ta kalma süremi uzatacaktım. Bu yüzden olabildiğince Çetin'le bir birliktelik yaşamam gerekiyordu. Ama bununla ilgili kafamda oturmayan şeyler vardı. Çetin'i bir yerlerde içki içmeye ikna etmem çok zor olmasa da sarhoşken onu öpmemin ardındaki tepkisi beni endişelendiriyordu.  Beni durdurmaya çalışabilirdi.

Bunun için de onu cinsel anlamda kıvama getirecek bir ilaç vermem gerekiyordu. Meltem bunu ne kadar tasvip etmemiş olsa da halledeceğini söylemişti.  Allah'ım. Ben ne yapıyorum? Düşündüğümün aksine yapması o kadar kolay olmayan bir şeyle cebelleştiğimin şu an farkına varmıştım. Ve artık dönülmez bir yola girmiştim.

Derin düşüncelerimden beni  elimde tutuğum telefonumun sesi çıkarmıştı. 

 Çetin arıyor.   Sesli bir biçimde ofladım.

" Aç artık şu telefonu. Kaç kez arayıp durdu. Havaalanında açmadın anons sesi gelir diye. Taksideyiz artık. Bir yalan uydurursun. " dedi sitemkar bir biçimde Meltem. Kararsızca dururken taksi şoförüne kısa bir bakış atıp tam çağrıya cevap verecektim ki zil sesi sustu.

" Hah, sustu. " dedim rahatlamış bir biçimde. Meltem o sıra onaylamaz bir biçimde bana bakıyordu. Derken telefon bir kez daha çaldı. Bu kez kurtuluşumun olmadığını anlayarak çağrıya yanıt verdim.

" Efendim, Çetin. "

" Burcu,  neredesin sen Allah aşkına ?! Ne kadar aradım seni bir fikrin var mı? "

" Üzgünüm, meşguldüm."

" Bu, bir şeyi açıklamıyor. İlk iki aramamda telefonun kapalıydı üstelik. " Evet, çünkü uçaktaydım şekerim. 

" Şarjım bitmiş. Sonradan fark ettim. " dedim yalan söyleyerek.

" Beni arayabilirdin. " Sesi fazlaca kızgın geliyordu. Şöyle de bir gerçek vardı ki benim aşık olduğum ama bana aşık olmayan adam benden bir gün bile haber almamazlık yapmazdı. Aslında düşününce bu aramızdaki ilişkiyi tarifi zor bir yere götürüyordu. Çünkü günde en az bir kere araşıyorduk.