4 . bölüm

290 14 0
                                    

Fadik  teyze  her kimse  herkez  onu almaya  gelecek olan  oğlundan   sebep evin  için de  bu sebepten büyük  gerginlik   vardi . Nihayettirki    gerginliğe  sebep  olan  kişi  evimizin  bahçesine  girdiği  haberi  alınınca  yamac  amcam  karaca  sen  yukari  odana  çık  dedi  .  Tam  odama  çıkmak   için   yönelmişken  babannem  karaca    diye  seslendi
Efendim   babanne  dedim
Karaca  idris  dış   çıkarıyor  ateşli   saadet  ablan onunla  ilgileniyor     sen dolanırsın  çıkma  yukarı  dedi. Babannemin  lafı  üzerine  mutfaga  yöneldim   amcam    arkamdan geldi  tam   o  sırada  bir  araba  sesi  duyuldu ve  amcam  pencereye  yöneldi bende    kocovaliları  bu kadar tedirgin edecek  kim  diye  merak  ederek   pencereye    yaklaştım  aklım    şaşmıştı kendime  gelememiştim   ve  kendimi   çok tuhaf  hissetmiştim   neden  olduğunu  o  an  anlayamasam bile    amcam  farketmişti sanki  bişeyleri   hafif kafasını bana yönelterek   misafirimiz  tanıdık galiba  dedi 
Bir  şey    diyemedim   babam kesinlikle  söylemiş  olmalıydı    sadece 
amca   şey  ...  ben...   diye  kem  küm   ederken    bu konuyu  sonra konuşacağını   diyerekden kapıya  Azeri  karşılamaya  gitti   hepsi  bir  oturduktan  sonra   yanlarına  doğru  yöneldim  gittiğimde  babannem  nutuk  çekiyordu   azere  çaktırmadan    dedem  den  mütevellit  laf  sokuyordu  
Butun  hislerden arındırılmış  suratımla  ne  içerdiniz  diye  sordum 
saol  teşekkür  ederim    dedi  
Yamac  amcam  olurmu  ya  misafirimizsiniz   biseyler  ikram  etmeden ayıp olur  dedi  kahve  yapıyorum  o zaman  dedim  kaç şekerli   olsun  diye  sorduğumda   kafasını kaldırıp  sade    dediğinde   gördü  beni  gözleri kitlenmiş  gibi  bana  bakıyordu  o  an  yamac  amcam    şeker  kötü  diyerek   gönderme  yaptığını   duydum mutfaga  gidip  kahveyi hazırladım    ve  getirdim   geldiğimde    azer   dedemin   akşının  ve  benim  fotoğraflarımıza  bakıyordu    kahveyi   bırakıp  geri  mutfaga  geçtim   damla  yengem  gelmişti tamam karaca   boş  fincanı ben alirim  deyince  tepsiyi bıraktıktan  sonra  odama  çıkmak  için  merdivene  doğru  yöneldim    yönümü döner  dönmez   kaya  gibi sert  biseye  çarparak  sarsıldım  dengemi kaybettim  tam  çıktığım merdivenlerden  aşağı  düşecekken  telaş   ile kollarının   arasına  sardı  beni gözleri  yine  gözlerime  kitlenmisti  oyle  bakıyordu ki bende  istemeden ona odaklanmış kalmıştım  sanki  bütün  dünya  evren    sular  nehirler   rüzgarlar  durmuştu  sanki  zaman   durmuştu  bana  karaca  iyimisin  dediğin de  evet iyiyim  diyerek   kendime  gelip  odama   gittim  hızlıca  . Neler  olmuştu  bana   kendimi  basitlestiriyordum  o bizim  düşmanımızdı  ama   gözlerimi  gözlerinden  ayırmak mümkün   degildi   düşüncelerimden   kurtulmama  neden  olan  sey ise    azerin  araba  sesiydi  hemen   cama   yaklastim  ve  gidişini  izledim  yatağıma  oturdum   ve  bir kez  daha  onu  son kez  görmüş  oldugumu  düşünerek   düşüncelerimden  sıyrılmaya   çalıştım

vaveylâHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin