Unicode
°°°°°°°°°°°အဲ့နေ့ကစပီး
ကျွန်တော်ထမင်းပြန်မစားဖြစ်တဲ့နေ့ကစပီး
ထယ်ဟာအရင်လိုမဟုတ်တော့
ကျွန်တော်တို့၂ယောက်ကဘာနဲ့တူလဲဆိုရင်
မေးထူးခေါ်ပြော မိတ်ဆွေအဆင့်လိုသာဖြစ်နေသည်
ထယ်အထင်လွဲနေတာပါကွာ။ကုမ္ပဏီနားရက်ဆိုတော့ ထယ့်ကိုချော့ရမည်ဟုတွေးထားရင်း
မရမကအပြင်ခေါ်ထုတ်လာကာ
ဂျယ်ဂျူကိုခေါ်လာလိုက်သည်။မလိုက်ဘူးဟုငြင်းသေးသည်
ဒါပေမယ့် အဲ့တခွန်းသာပြောသည်
ဘာမှဆက်မပြောပဲကားပေါ်တွင်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနေလေသည်ဂျီမင်ကိုတော့ခေါ်မလာပဲထားခဲ့လိုက်သည်
သူကလဲအလိုက်တသိပင်နေခဲ့ပေးသည်"ထယ်"
"ထယ်လို့"
"ပြော"
"ရောက်ပီလို့ လာလေ"
"ဗိုက်ဆာပီလားဟင် ဘာစားချင်လဲ"
"အခန်းကိုသာသွားပါ နားချင်နေပီ
ဗိုက်ကနေရထိုင်ရခက်ပါတယ်ဆို ခရီးကထွက်လာရသေး""ဟုတ်ပါပီ အခန်းကမောင်ကြိုတင်ဘိုကင်လုပ်ပီးသား နှုတ်ခမ်းကြီးစူမနေပါနဲ့"
အခန်းဆီကိုရောက်တော့
ကုတင်ပေါ်တစောင်းလေးလှဲကာအိပ်နေလေသည်
အဝတ်ထုပ်လေးအသာချကာ
အနောက်ကနေ နေရာယူလိုက်ပီး
ခါးလေးကိုဖက်ကာ ဗိုက်ပူပူလေးအား
ဖွဖွလေးကိုင်ထားလိုက်သည်။"ထယ်ရယ် မောင့်ကိုစိတ်ဆိုးပြေပါတော့နော်
မောင်ရှင်းပြတာကိုတကယ်နားမထောင်ချင်ဘူးလား""ထယ်အိပ်ချင်နေပီ"
"အင်း အဲ့တာဆိုလဲအိပ်လိုက်နော်
အိပ်ရာနိုးရင် ထမင်းသွားစားကြမယ်နော်"အဖြေပြန်မလာသော ထယ့်ကိုကြည့်ပီး
သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်မိသည်ညစ်နေသောစိတ်တွေပြေပျောက်သွားစေရန်ရေချိုးဖို့ပြင်ဆင်လိုက်ရင်း
"ချစ်တယ်ထယ်"
နဖူးလေးတချက်နမ်းကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်ကုတင်ပေါ်ကကောင်လေးငိုနေသလို
ရေချိုးခန်းထဲကကောင်လေးလဲပဲငိုကြွေးနေလေသည်။
