Lost

9

Jennieden
Uyandığımda ninenin evindeydim.
Yatakta uzanıyordum ve lisada yanımda uyuyordu.
Başım fena çalıyordu.
Aynada kendime baktım.
Herşeyi hatırlayınca gözlerim doldu.
Ne yani jennie?
Senden hoşlandığını mı düşündün?
Aptalsın.
Odadan dışarı çıkıp oturma odasına gittim.
Nine,başkan,görevli ve v oturuyordu.
-Ah jennie evladım iyi misin?(nine)
Zar zor tebessüm edip ninenin yanına oturdum.
-Daha yaşınızı doldurmadınız niye içtiniz ki?(başkan)
Bu adam kesinlikle beni ürkütüyor.
Sesinde beni rahatsız eden bir şeyler var.
-Gençlik işte.Hem iyiler ya gerisi önemli değil.(nine)
Ninenin omzuna kafamı koydum.
Anne edasıyla yanağımı okşadı.
-Gençleri şımarttığınızda ne olacağını en iyi siz biliyorsunuz bence.(başkan)
Ninenin vücudu titremeye başladı.
Ninenin ellerini tutup suratına baktım.
Gözleri dolmuştu ama hâlâ gülümsemeye çalışıyordu.
-Gidin artık.(jennie)
-Evet hem yarın erkenden işimiz var.(v)
-Terbiyesizler.(görevli)
Bir anda kapıda bizi izleyen jiminin sesi geldi.
-Siktirin gidin demediler en azından.Ben olsam böyle derdim.(jimin)
Başkan sinirle homurdandı.
Jimini görünce içimde bir şeyler acıyordu.
Göz göze gelince gözlerimi kaçırdım.
Başkan ve görevli gidince nine mutfağa girdi.
Ne kadar üstelesekte anlatmıyordu.
Kapıdan gizlice onu izledim.
Dalgın dalgın sebze doğruyordu.
-Ona ne oldu?(jimin)
Bir anda arkamda beliren nefes ile titredim.
Arkamı dönünce bana bakan bir çift göz gördüm.
Beni içine hapsedip boğan iki göz.
Gözlerimi kaydırıp bahçeye çıktım.
Arkamdan gelip kolumu tuttu.
-Sanada bir şeyler olmuş.(jimin)
Kollarımı göğsümde birleştirdim.
-Bir şey olmadı.(jennie)
-Jennie.(jimin)
Birkez daha kolumu tutunca sertçe kolumu çektim.
-Bir şey olmadı dedim.(jennie)
-Hadi yemeğe!(lisa)
Yemek yerken jimin bana dik dik bakıyor ne olduğunu çözmeye çalışıyordu.
Artık katlanamayınca bardağımı sertçe masaya koydum.
-Ne bakıyorsun bok mu var?(jennie)
-Sende bir boklar var onu çözmeye çalışıyorum.(jimin)
-Sana bir şey yok diyorum anlamıyorsun malsın heralde.(jennie)
Oda benim gibi sertçe bardağını masaya koydu.
-Jennie canımı sıkma noldu söyle işte.(jimin)
Sinirle ayağa kalktım.
-Ne olabilir jimin senle benim aramda ne olmuş olabilir?(jennie)
-Jennie!(jimin)
Dişlerini sinirden sıkmış,adımı sertçe söylemişti.
-Ne!(jennie)
-Oturun!(nine)
Nineyi ilk defa böyle sinirli görmüştüm.
-Nine ben.(jennie)
Gözleri dolu dolu tabağına baktı.
-Bundan 23 yıl önce 17 yaşında bir kızım vardı.(nine)
Sandalyeme oturup nineyi dinlemeye başladım.
-Ona kıyamazdım.Okula giderken bir oğlanla konuşuyordu.Oğlan yabancı olduğu için başkan beni uyarmıştı.Dinlememiştim.Kızımın mutluluğu benim için herşeyden önemliydi.(nine)
Zar zor yutkunup devam etti.
-Sonra bir sabah kızım kayboldu.Bir nehrin kıyısında elbisesinden yırtılmış bir parça kumaş,biraz kan ve okul çantası kalmıştı.(nine)
Ne tepki vereceğimi bilemiyordum.
-Başkan haklı galiba.(nine)
-Nine.(jimin)
Onu dinlemeden nine mutfağa gitmişti bile.
-Al gerizekalı yaptığına bak.(jimin)
-Bana ilk bulaşan sendin aptal.(jennie)
-Sen-(jimin)
Cümlesini tamamlayamadan lisa araya gitti.
-Ninenin ne kadar üzgün olduğunu bile bile hala kavga ediyorsunuz.(lisa)