seventy nine

400 24 2
                                    


*˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚ [ yeonjun — • ] ˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚*

katatapos lang ng practice namin for the musical play. nung una, sumali ako para magpa-impress lang kay yeji but now, i could say that i'm enjoying it.

"enjolras, my friend!" tawag sa'kin ni chaeryeong. tinaas ko naman yung kamay ko para bigyan siya ng high five tapos sinalo naman niya. tinawag niya ko sa role ko since she's one of the leaders sa rehearsals. "ang galing mo sa performance niyo!" pagpuri niya sa'kin. syempre, artist kaya ako. hehe.

i'm actually feeling a lot better than the last time we practiced kaya pinag-iigihan ko pa. though, hindi ko talaga kayang iwasan si yeji. i'm trying.

tapos na ako sa pag-rehearse ng part namin para sa araw na 'to pero nanonood na lang ako nang natitira pang performances nang biglang may humila sa'kin palabas.

"yeji?" gulat na tanong ko. she had her usual aura, syempre yung mukhang masungit. ngayon ko na lang siya ulit nalapitan. lalo siyang gumanda.

nasa rooftop na kami ng building namin. walang katao-tao. nagtataka pa rin ako kung bakit niya ako dinala dito. "remember this? this is the first time we talked face to face." she said, walking with her hands in the back. nakatingin lang ako sa likod niya.

"why did you brought me here? i thought we're over." sabi ko. konting pagsusungit lang para kunwari strong.

"nagkamali ako." she said while pouting. aba't nakuha niya pa talagang magpa-cute.

"what do you mean?"

"you uploaded a cover on your soundcloud account, i heard it." sabi ni yeji.

"what? i'm sorry i did that. sinabi ko namang titigilan na kita—"

"shut up, choi." napatigil ako sa pagsasalita. kunwari kong zinipper ang bunganga ko.

"if you really love someone, you should be honest to them.." panimula niya. she sighed deeply, "and if you really love someone, you shouldn't just let them go."

"please, don't go. i don't want to lose you." she said looking straight to my eyes. "do you mean—"

"i love you, choi." lumapit siya sa'kin para yakapin ako. nanatiling nakauwang yung labi ko dahil sa gulat tapos naramdaman ko na lang na idinampi niya yung labi niya sa kanang pisngi ko.

"so, pwede ka na bang manligaw?"

"teka lang, hwang. wait lang. hindi pa masyadong nagpo-process eh... seryoso ka ba?" sabi ko. tumango naman siya agad. magsasalita siya ulit pero tinakpan ko yung bibig niya.

"ako dapat magtatanong niyan."

"ha? ano ba, yeonjun?" pagrereklamo niya. niyakap ko siya nang mahigpit. "can i court you?"

"oo." she hugged me back.

"i love you, hwang."

she came back to me after everything. she belongs to me, after all.

and i will never let her go away again.

YOU BELONG WITH METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon