Knock Knock To Our Dream

CHAPTER ONE

Have a happy reading everyone! 😊

Note: When there comes a KOREAN CONVERSATION, I am using HANGUL not ROMANIZATION. If you can't read and understand Hangul, then kindly base the conversation with its ENGLISH TRANSLATION.

I use Romanization for simple conversation.

When a Korean song appears in a chapter, I use Romanization so it would be familiar with you. If possible, it'll be in English lyrics.

Umasa lang ho ako kay Ahjussi Google (Mister Google) para sa translations😊

-sophiaeeeyah

**

Thursday, October 17 2019

CHAPTER ONE

ASHLEY'S POV.

Are you a Korean Enthusiast? I mean, 'yung Kpop Fan, Korean Drama, at Korean Life and Culture lover?

Eh, pinapangarap mo bang makapunta sa bansang iyong pinapangarap? Ikaw lamang ba ang pupunta doon o kasama ang mga kaibigan mo?

\\>>___<<//

Annyeonghaseyo, jeoneun Ashley-imnida---I mean Hello, I'm Ashley.

Mahilig ako sa panonood ng Korean Drama at marami akong paboritong Kpop Groups and solo artists. Minsan ay nahihilig na makigaya sa pamumuhay ng Koreans like pananalita, pananamit, paniniwala, at kung anu-ano pang nalalaman ko. Bilang isang fangirl ay talagang pangarap ko ang makapunta ng South Korea, kasama ang mga kaibigan ko at iba pang kakilala ko.

Iyon ay ang pangarap ko sa kanila. Ako ang nagtatanging may gustong isama sila sa South Korea---na matagal ng pangarap naming magkakaibigan. Marami kaming gustong mapuntahan, maranasan, at makita sa pagpunta namin doon.

Supportive ba ang parents?

Kung ako ang tatanungin, aba 50/50. I mean kalahating suportado, kalahating hindi. Isipin n'yo na lamang na hindi lahat ng magulang eh suportado sa atin bilang Korean Enthusiast. Never akong nagkulang sa mga bagay na gusto ko like pera, magagandang mga kagamitan, mga damit na Korean inspired, merchandises, at kung anu-ano pa na ipinagpapasalamat ko. Pero kahit gano'n, okay lang naman sa kanila.

Ang mahalaga ay may napapatunayan ako sa buhay. Iyon din ang mahalaga sa parents ko lalong lalo na sa Kuya ko.

\\>>__<<//

NGAYONG araw ay nasa loob ako ng isang kotse. Kotse 'to ni Kuya Riel, my older brother na mas matanda sa akin ng sampung taon. Araw ng periodical exam ngayon kaya nakasuot ako ng school uniform, at papunta na rin kami sa school. Ihahatid n'ya daw ako.

Kaso, ako lamang ang mag-isa dito sa kotse. Nasa'n na 'yon?

Biglang bumukas ang pinto sa driver's seat. Nang makaupo at maisara ang pinto ay lumingon si Kuya sa akin.

"You look messy, sis. Magsuklay ka nga't magpolbo kasi ang pangit mo," sabi niya.

Nainis akong bigla. "Wow ha? E sa minadali mo lang naman ako't malelate na kaya naman ay nagmadali ako. 'Yon naman pala ay may dalawang oras pang maaga ang pagpunta sa school!" Inirapan ko siya na kanyang ikinatawa.

Aish.

"Parating kasi ang boyfriend mo. Kaya sige na, make yourself look good, hmm? Sasabay s'ya sa pagpunta sa school n'yo."

Habang nagsusuklay ng buhok ay nagtanong ako sa kaniya. "At ikaw, saan ka pupunta pagkahatid sa amin?"

"Sa company syempre. You know na marami akong ginagawa do'n. And someday, ikaw ang paparte do'n." Tumingin siya sa akin ng seryoso. I know what he said.