Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)

27.Woods.

Cassidy pov:

"Cassidy hoorde we..."Damon en ik schrokken beide van de stem aangezien er zo'n ravage was. Ik had niet verwacht dat er nog iemand zou zijn eigenlijk. In mijn oog hoek zag ik dat Damon zijn gezicht was veranderd van normaal naar een vampieren gezicht. Ik zag niemand in het donker en toen kwam er iemand opeens achter het huisje vandaan.

"Omg Klaus"Klaus kwam achter het huisje vandaan en hij zat helemaal onder het bloed.

"Jezus wat is er met jou gebeurd."Zei Damon tegen Klaus. Gelukkig was Damon zijn gezicht weer normaal nu hij weet dat het Klaus is en niet Klaus zijn vader.

"Mijn lieftallige vader. Het was blijkbaar niet alleen uit op een gesprek"Zei Klaus die naar voren strompelde. Ik liep naar hem toe en sloeg mijn arm om zijn middel om het te ondersteunen. Hij sloeg zijn arm om mijn schouder en gaf mij een glimlach als bedankje.

"Nee dat zie ik. Wel een goede plek heb je verzonnen. Niemand kon je vinden."Zei ik tegen hem terwijl Damon op zijn telefoon bezig was. Hij was vast en zeker de rest aan het inlichten dat we Klaus hebben gevonden.

"Jij wel."Zei hij plagend tegen mij.

"Ja maar zo te zien wel te laat."Zei ik tegen hem en keek nog eens om mij heen. Bomen waren gebroken.. er waren met dingen gegooid en ik zag veel bloed. Het zag er niet heel goed uit. Gelukkig was er niks met mijn huisje gebeurd. Maar het aller belangrijkste is dat Klaus oké is.

"Ik heb Stefan een berichtje gestuurd en ze zijn onderweg. Sorry Cas."Zei Damon. Hij wist dat ik dit plekje liever prive had gehouden.

"Geeft niet. Ik snap dat ze hier heen willen komen. Nu moet ik het alleen nog uitleggen. Hopen dat Caroline niet weer in de stres schiet omdat ik haar niks hierover had verteld."Zei ik tegen Damon en Klaus. Ik liep met Klaus naar mijn huisje en zette hem neer op het bankje wat voor het huisje stond.

"Ik pak even wat spullen binnen. Je wonden genezen niet zo snel als normaal?"Zei ik tegen Klaus. Normaal had hij nergens meer last van gehad. Maar hij ziet er nog best slapjes uit.

"Ja ik weet niet wat mijn vader heeft gedaan. Maar ik genees niet zoals normaal. Wat een klootzak. Maar goed dat hij dood is."Zei Klaus boos om zijn vader.

"Dood?"Vroeg ik aan het geschrokken.

"Ja hij ligt achter in het bos. Zijn lichaam is verbrand."Zei Klaus en ik keek Damon geschrokken aan. Hij leek er niet zo van onder de indruk te zijn. Hij heeft veel mee gemaakt een dode vader die verbrand in het bos ligt kan er ook nog wel bij.

"Ik heb nog wat bloedzakken in het huisje van Cas liggen"Zei Damon en ik keek hem raar aan. Waarom en wanneer heeft hij dat gedaan dan.

"Kom ik loop met je mee"Zei Damon en we liepen samen mijn huisje binnen.

"Wanneer heb je dat hier neergelegd en waarom?"Vroeg ik aan hem en pakte een flesje water en wat schoonmaak spullen om het bloed weg te halen.

"Vorige keer toen we hier waren. En je ziet komt goed uit. Je weet het maar nooit hier wanneer het goed uit komt."Zei Damon en hij haalde een plak van de vloer en pakte 2 zakken bloed.

"Wow het word steeds gekker hier he."Zei ik tegen Damon en hij moest lachen en hij liep naar mij.

"Gaat het?"Vroeg hij aan mij.

"Ja hoor. Waarom?"Vroeg ik aan hem.

"Nou het ziet er buiten niet al te best uit."Zei Damon die naar buiten wees.

"Ach daar heb ik jou toch voor om op te ruimen."Zei ik tegen Damon voor de grap en moest lachen.

"O alleen daar heb je mij genomen, als je schoonmaker."Zei Damon tegen mij.