Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)

20.The Coffins

Cassidy pov:

"Ugh"Ik werd wakker met een enorme hoofdpijn, alweer. Het laatste wat ik hoorde is i'm back. En die stem herken ik uit duizenden. 

"Je bent eindelijk wakker."Hoorde ik iemand zeggen en draaide mij om.

"Katherine"Zei ik. Natuurlijk wie anders. Ze had mij de laatste keer al gewaarschuwd dat ze terug zou komen. Alleen ik weet nu ook waarvoor. Ik snap alleen niet waarom ze mij daarvoor nodig heeft.

"Suprise."Zei ze. En voor ik het wist stond ze voor mij.

"Wat wil je dit keer Katherine?"Vroeg ik haar en we gingen allebei zitten.

"Ik heb gemerkt dat je een nieuwe vriendin erbij hebt."Zei ze. Ze ontwijkteen mijn vraag, verrassend.

"Wie?"Vroeg ik haar. Wat wilt ze toch van mij. Het is niet dat Klaus en ik beste vrienden zijn. En hij gaat echt geen kisten ruilen voor mij.

"De lieftallige Rebekah Mikaelson."Zei ze en ze nam een slok van haar bourbon.

"Ja.. maar wat wil je? De kisten van Klaus? Die ga je echt niet zomaar krijgen hoor"Zei ik tegen haar. 

"Daar zal je nog versteld van staan. Damon, Klaus en Rebekah die om jou geven. Ze zullen alles doen om jou terug te krijgen."Zei ze en haar telefoon ging.

"Stefan Salvatore. Aan wat heb jou telefoontje te danken?"Vroeg ze met een smirk op haar gezicht. En ze stond op en liep naar haar fles om haar glas weer bij te vullen. Ze zette haar telefoon op de luidspreker zodat ik het ook kon horen.

"Waar is Cassidy, Katherine."Vroeg Stefan. Ik hoorde gerommel om de achtergrond dus hij was vast niet alleen.

"Geen idee... waarom denk je dat ze bij mij is? "Zei ze tegen hem. Ik draaide met mijn ogen, dramaqueen dacht ik bij mezelf.

"Omdat wij jou hoorde. Ze was nog aan het bellen met Damon toen je haar mee nam. Dus hou je niet van de domme. Waar zijn jullie en wat wil je van haar?"Zei Stefan geïrriteerd. Zo heb ik hem nog nooit gehoord. Katherine begon nu ook geïrriteerd te raken, ik zag het aan haar gezicht. Ze was vast niet blij dat hij zou tegen haar praatte aangezien ze altijd nog gevoelens voor hem heeft.

"We zijn gewoon vrienden aan het worden Stef waar maak je druk om."Ze Katherine en ze kwam weer richting mij lopen.

"Katherine wat wil je."Hoorde ik Klaus nu zeggen. Klaus en Stefan? Dacht ik. Ik zag dat Katherine schrok van Klaus zijn stem, dat had ze vast nog niet verwacht dat ze Klaus hadden gebeld dat ik weg was.

"Niklaus."Ze Katherine. Ze ging weer zitten en nam nog een slok van haar drinken. Dat had ze vast nodig, alcohol.

"Je weet dat ik je zal vinden Katherine. Je zal nooit niet krijgen wat je wil en als je Cassidy ook maar iets aan doet."Zei Klaus boos.

"Zoals wat.."Zei ze en voor ik het wist stond ze voor mij en had ze me tegen de muur aangedrukt.

"Laat me los."Zei ik en gaf der een stomp in der maag en draaide haar arm om maar erg veel nut had en niet want ze was veel sterker dan dat ik was. Ze is ook al meer dan 500 jaar oud.

"Cas.."Hoorde ik Damon zeggen om de achtergrond.

"Ik weet het goed gemaakt Niklaus. Ik zal eerlijk zijn 4 kisten voor maar 1 iemand is niet helemaal eerlijk. Dus 1 kist van Cassidy, mag jij kiezen welke."Zei ze en ze liet me los. 

"Jij krijgt helemaal niks"Zei Klaus boos.

"Oke dan zien jullie Cassidy straks terug... alleen zonder hartslag."Zei ze maar net voor ze wilde ophangen.