Bir zamanlar dost olan iki imparatorluk, birden bire düşman kesilir ve kanlı bıçaklı hale gelir. Yıllarca süren savaş, iki ülkeyi de tüketmiştir.
Bu savaş daha sonra iki ülkenin önde gelenleri tarafından sonlandırılır ve tekrar barış sağlanır. Faka...
Zagreus, eskiden kötü ruhları cezalandırmak ve işkence etmek için kullanılan küf rengi odaya girdiğinde, Nemesis'i elindeki kızıl ışıltılar yayan bir madalyonla otururken buldu.
[YM: 'Zagreus' Diriliş ve Av Tanrısı. Hades ile Persephone'un oğludur]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nemesis," dedi başıyla onu selamlayarak. "Öfkeli görünüyorsun."
Nemesis kasvetli gözlerini ona çevirdi. "Buna alışmış olman gerekirdi."
Zagreus derin bir nefes verdi ve merdiven basamaklarından birine oturdu. Fark ettiği şeyle şaşkınca gözleri irileşti. "Saçların... Saçların neden beyazlamaya başlamış?"
Zagreus, henüz on yedisinde olan, kıvırcık siyah saçlara sahip, uzun boylu ve yakışıklı genç bir Tanrıydı. Nemesis onun en çok hayranlık duyduğu Tanrıçaydı. Onu hep üzgün ya da sinirli görüyordu. Annesi Persephone ile sohbet ederken ara sıra gülümsüyor olsa da, Zagreus onun gerçekten mutlu olduğu zaman nasıl güldüğünü merak ediyordu. Çünkü biliyordu ki Nemesis burada hiçbir zaman gerçekten mutlu olmamıştı.
"Uzun süredir burada kaldığımdan olmalı. Ayrıca kinim ve üzüntüm, dış görünüşüme de yansıyor. Güzelliğim eskide kaldı."
Zagreus bu konuda onunla aynı fikirde değildi. Nemesis her durumda asil ve çekici görünüyordu.
"Eris'ten intikam almak istediğini biliyorum. Sana yardım etmek istiyorum."
Nemesis elindeki madalyonla oynarken kaşlarını kaldırarak ona baktı. "Senin bundan ne çıkarın var?"
Zagreus ne söyleyeceğini bilemedi ve gözlerini kaçırdı. Öylece Seni mutlu etmek istiyorum, diyemezdi.
"Zagreus." Nemesis yanakları al al olmuş genç Tanrıya ciddiyetle bakarken oturuşunu düzeltti. "Ben senin annenden bile çok büyüğüm. Ayrıca hayatımda tek bir kişiyi sevdim be bu asla değişmeyecek. Bu yüzden yanlış hislere kapılma."
Zagreus şaşkınca ona baktı. Nemesis ne ara onun hislerini anlamıştı?
"Biliyorum. Haklısın." dedi çaresizce, dirseklerini dizlerine yaslayarak. "Ama yine de sana yardım etmek istiyorum. Ne istersen yaparım, gerçekten."
Nemesis gözlerini elindeki madalyona dikti. Bu madalyonu kızı Naiya onun için kendi elleriyle yapmıştı.
"Seni kendi çıkarlarım için kullanacak değilim. Zamanı gelince, Eris yaptığının bedelini ödeyecek." Nemesis öfkeli bir şekilde yere bakarken madalyonu sıktı.
Zagreus onun gözlerindeki saf kini ve hiddeti görebiliyordu. "Yine de, herhangi bir şekilde yardım edebilecek olursam bana mutlaka söyle."
Nemesis ona bakıp başını salladı. "Teşekkür ederim, Zagreus."
