Με την πρώτη ματιά

2:η γνωριμία

"Ναι φυσικά"είπα και έκατσε στην δίπλα ξαπλώστρα.

"Πολύ ωραία η ώρα για θάλασσα.Το νερό είναι υπέροχο"είπε

"Ναι όντως"είπα ενώ κοιτούσα την θάλασσα.

"Αλέξης"είπε και άπλωσε το δεξί του χέρι

"Στέλλα"και του άπλωσα το δικό μου.Ενώ αγγίξαμε τις παλάμες μας ένιωσα κάπως....περίεργα. Και φυσικά τις γνωστές σε όλους μας βλακίτσες στο στομάχι...

"Πως και μόνη τέτοια ώρα;"

"Ας πούμε ότι η κολλητή μου παύλα συγκάτοικος μου, έφερε το αγόρι της σπίτι και εγώ... περίσεβα. Εσύ;"

"Εγώω...ας πούμε ότι βαριόμουν μέχρι θανάτου, κανένας από τους φίλους μου δεν είχε όρεξη για παραλία και είπα να βγω μόνος σήμερα.Αλλά η τύχη μου χαμογέλασε και βρήκα εσένα για παρέα!"

Του χαμογέλασα"Ευχαριστώ..."ωτου είπα και κατέβασα το κεφάλι."Ήρθες για μπάνιο ή..."

"Ήρθα για να πάω να πνιγώ μπας και ξεβαρεθώ αλλά η παρουσία σου μου έσωσε την ζωή."

"Α ώστε εγώ φταίω; Μήπως να πηγαίνω...; Μην σου χαλάσω και τα σχέδια"του είπα και καλά θυγμένη αλλά και ψιλοχαμογελόντας.

"Όχι όχι μείνε μαζί μου!" Είπε με ένα ειλικρινές βλέμμα.

"OK! Μην ανησυχείς! Όχι ότι θα έφευγα, δεν έχω ιδέα που αλλού θα μπορούσα να πάω, δεν ξέρω κανέναν και τίποτα εδώ."

"Γιατί; Δεν είσαι από εδώ;"

"Όχι, είμαι από την Ρόδο ήρθαμε εδώ με την κολλητή μου για τις σπουδές μας. Είμαι περίπου μία εβδομάδα εδώ αλλά δεν έχω πάει πουθενά."

"Κακώς! Έχει πολύ ωραία μέρη για να δει κανείς εδώ!"

"Το ξέρω αυτό, θα πάω κάποια στιγμή που θα έχω και παρέα.Εσύ; Με τι ασχολείσαι; Μένεις εδώ;"

"Εγώ γεννήθηκα, έμενα και μένω Αθήνα. Έχω σπουδάσει μηχανικός αυτοκινήτων. Και αν επιτρέπεται πόσο χρονών είσαι?"

"Είμαι 18. Εσύ; Αν επιτρέπεται..."

"Εγώ είμαι 21. Ελεύθερος και ωραίος!Τι άλλο θες?"

"Ρώτησα απλά την ηλικία σου μην ξεφεύγεις από το θέμα μας!"

"Οκ μην βαράς! Αθώος!"

Κάπως έτσι συνεχίσαμε να μιλάμε για περίπου τρεις ώρες δηλαδή μέχρι τις εννιά παρά.

"WOW πότε νύχτωσε?" είπε ξαφνικά ενώ συζητούσαμε για τις αγαπημένες μας ταινίες.

"Ναι όντως! Εννιά παρά είναι! Σιγά σιγά να πηγαίνουμε"