Με την πρώτη ματιά

12: Εσένα

Στέλλα's pov

Σε κλάσματα δευτερολέπτων είχα πηδήξει πάνω του δένοντας τα πόδια μου στην μέση του και ενώνοντας τα χείλει μας. Με την σειρά του, τύλιξε τα χέρια του στην μέση μου. Περίεργη η αντίδραση μου, ξέρω ξέρω! Αλλά πιστεύω όλες έχετε νιώσει αυτό το συναίσθημα να θέλετε να ορμίξετε σε κάποιον και να μην μπορείται. Ε εγώ μπόρεσα! Μου αφιέρωσε και το γκολ, να μην του το ανταποδώσω?

"Εμμ...γκουχου γκουχου" wtf? Σταματήσαμε και ο Αλέξης γύρισε πίσω του ενώ εγώ κοιτούσα μπροστά.

"Συγνώμη για την ενόχληση...εε... Αλέξη μπορώ να σου μιλήσω" ήταν ο προπονητής του.

"Εμ...βασικά...ναι" είπε και με κράτησε καλύτερα.

"Νομίζω ότι πρέπει να με αφήσεις" του ψυθήρισα. Γύρισε και με κοίταξε με το βλέμμα μην-μου-το-χαλάς-τώρα αλλά το έκανε. "Περίμενε στην μηχανή, έρχομαι σε λίγο" είπε και μου χαμογέλασε.

Με άφησε κάτω και έκανε μεταβολή να φύγει ομώς ενώ περπατούσε γύρισε κοιτόντας με κλείνοντας μου το μάτι. Τι να πω; Κλασικός Αλέξης.

Βγήκα έξω από το γήπεδο και περίμενα το Πόνυ να έρθει. Πάντως έχει πολύ ωραία, στην όψη, μηχανή. Μαύρη και σχετικά ψυλή. Δεν είμαι και ειδική σε αυτά, αλλά είναι ωραία συντηρημένη. Τώρα, τι μάρκα είναι δεν έχω την παραμικρή ιδέα!

Μα πόση ώρα του μιλάει αυτός ο άνθρωπος? Το κυπριακό θα λύσουνε? Έχουν περάσει στάνταρ 5 - 10 λεπτά. Ψιλοβαρέθηκα μορέ! Ας πάω να δω τι κάνει.

Ξαναμπήκα μέσα στο γήπεδο αλλά δεν τον είδα. Ψάχνοντας λίγο παραπάνω βρήκα τον προπονητή του, αλλά μιλούσε με μία παρέα από την ομάδα. Ε τότε πού είναι? Ρίχνω μια ματιά στην μηχανή αλλά δεν είναι εκεί. Να ρωτήσω κάποιον, δεν γνωρίζομαι και με κανέναν! Α ρε Αλέξη...

Περιφέρθηκα λίγο παραπάνω αλλά τίποτ...Τι είναι αυτό? Πως? Γιατί γάμώτο μου? Πως βρέθηκε πάλι αυτή εδώ? Πάλι μου το χαλάει η σκρόφα! Ααααα του ποιάνει και το χέρι! Βαστάτε Τούρκοι τα άλογα... θα σκοτώσω μια Σταυρούλα! Ω ναι πάλι αυτή!

Και για να δώσω μια πλήρη εικόνα. Ο Αλέξης και η Ηλίθια μιλάνε. Αλλά πως μιλάνε?! Αυτή του έχει κολλήσει σαν βδέλα και του κάνει τα γλυκά ματάκια και αυτός εκεί. Κύριος! Άσε την Στέλλα να περιμένει παλικάρι μου! Μην ανυσηχείς!

Έκανα μεταβολή και άρχισα να περπατάω με γοργό βήμα. Βγήκα στον δρόμο και πήρα τον δρόμο του γυρισμού μόνη. Ναι του κρατάω μούτρα! Ναι φέρομαι σαν πεντάχρονο! Αλλά δεν ζήλεψα, δεν ζήλεψα! Απλά..... ΔΕΝ ΖΗΛΕΨΑ!!