15:Τηλεφώνημα

277 20 9
                                    

Ξύπνησα από το φως του ήλιου, αφού οι ηλιαχτήδες του με χτυπούσαν στο πρόσωπο. Πήγα να τεντωθώ αλλά το δεξί μου χέρι ακούμπησε σε κάτι μαλακό και μαζεύτηκα αμέσως. Γύρισα και είδα ότι κοιμόνουν στην αγκαλιά του Αλέξη. Κοίταξα καλύτερα γύρο μου, είμασταν στο σαλόνι ξαπλωμένοι στον καναπέ σκεπασμένοι με την κουβέρτα του δωματίου μου. Του δωματίου μου? Αγκαλιά? Γιατι...?

Και ξαφνικά μου ήρθαν όλες οι εικόνες από εχθές στο μυαλό. Ο γλυκούλης μου! Θέλω να περάσω όλη την ημέρα μαζί του, αλλά πρέπει να πάω στην σχο.... ΙΙΙΙΙΙΙΙ Η ΣΧΟΛΗ! Κοίταξα το κινητό μου που ήταν δίπλα μου και.... υποτίθεται ότι έπρεπε να είχε χτυπήσει εδώ και δυόμιση ώρες! Μα αφού είναι ρυθμισμένο! Εγώ ερωτεύτικα αυτό τα έχασε? Πάλι καλά δεν έχω ξαναλείψει! Ναι αλλά έχω να παραδώσω και μια εργασία!

Πήγα να σηκωθώ απότομα μα ένα χέρι με τράβηξε με δύναμη προς τα κάτω βάζοντας με στην ίδια θέση.

"Για πού το βάλαμε?" Ρώτησε με την πρωινή και σέξυ βραχνιασμένη του φωνή.

"Στην σχολή. Το ξυπνητήρι δεν χτύπησε, δεν ξέρω γιατί, και έχω χάσει δύο ώρες!"

"Και ποιος σου είπε ότι μπορεί να μην το έχω κλείσει εγώ?"

"Τι? Γιατί?"

"Γιατί θέλω να σε κρατήσω όμηρη στο σπίτι σου! Εσύ γιατί λες?"

"Για να με βιάσεις!" Απάντησα ειρωνικά.

"Θα γίνει και αυτό κάποτε..." είπε καθως μου κλεισε το μάτι και έσφιξε λίγο παραπάνω τα χέρια του στην μέση μου. Γούρλωσα τα μάτια μου σοκαρισμέμη ως απάντηση και χαμογέλασε.

"Οκ οκ πλάκα κάνω! Απλά ήθελα να περάσουμε την μέρα μας μαζί γιατί τελικά σήμερα το απόγευμα γυρνάνε τα άλλα τα πιτσουνάκια και εγώ με τον Γιώργο έχουμε μια δουλειά."

"Τελικά σήμερα γυρνάνε? Αφού την Τρίτη είχε πει η Χριστίνα."

"Το ξέρω, αλλά όπως είπα έχω δουλειά με τον Γιώργο"

"Τι δουλειά?" Ρώτησα ναζιάρικα καθώς κούμπονα και ξεκούμπονα το φερμουάρ της ζακέτας του.

"Έχουμε δουλειά στο συνεργείο αυτοκινήτων του μπαμπά μου" Είπε και με φίλησε στην μύτη. Τώρα που το σκεφτομαι πρέπει και εμείς να ψάξουμε για δουλειά.

"Εντάξει. Πάω να φτιάξω κάτι για πρωϊνο. Τι θέλεις να φτιάξω?" Τον ρώτησα ενώ σηκώθηκα από τον καναπέ και τεντωνόμουν.

"Ότι θες. Εγώ έρχομαι σε λίγο" είπε και σηκώθηκε κατευθηνόμενος στο δωμάτιο μου.

Με την πρώτη ματιάDonde viven las historias. Descúbrelo ahora