Kuzay.•BL•

22

Önceki bölüm sikis

°°°

Keyifli keyifli kahvaltımızı yaparken kapı çalmıştı.

"Birini mi bekliyordun?" Dedi Kuzey.

"Yoo, hayır birini beklemiyordum."

"Kim gelmiş olabilir ki? Bizimkiler beraber takılacaklarını söylediler."

"Ben bi bakayım."diyip kalktım.

Kapıyı açtıktan sonra bir kız göreceğimi beklemiyordum.

"Hayırdır neye bakmışt-"

"Sen de kimsin be! Kuzey nerde?"

Diye çıkışıp eve girmeye çalışınca önüne geçtim.

"Hop! Sen kimsin de kimin evine giriyorsun!?"

"Sen de yeni sevgilisi misin yoksa!? Hahahaaa ayy çok komik. Senin gibi bir sürtüğü nasıl sevgili yaptı anlamadım.ben nişanlısıyım da bi çekilirsen."

"Sen n-ne diyors-"

"Yeter! Merve ne diyon amına koyim!"

Demek İsmi merveydi.

"Kuzey şimdi de bununla mı çılıyorsun."

Lan bu kız bunlu munlu konuşuyo sikerim ben bunu.

"Merve siktir git amk sinirlerimi bozma."
Bana dönüp.
"Uzay nişanlı falan değiliz"

"Neden 2 gün sonra evleneceğimizi söylemiyorsun. Hii yoksa sevgilinin haberi yok muydu.. Özür dilerim ben bilmiyordum.."

Artık anlamak da zorluk çekiyordum.

"Mer-" Devamını getirmeden kız konuştu.

Elini karnına götürüp.

"Bebeğimizi.. Bekliyoruz da.. "

Evet bundan sonrası buğuluydu.
Bakışlarımı Kuzey'e çevirdiğim de o gözlerini sımsıkı kapatmış dişlerini de sımsıkı sıkıyordu.

Bu demek oluyor ki..
Kızın dedikleri ger.. Çek

Böyle giderse canı acıyacaktı. Ama sesimi çıkaramıyordum..

Bana bakmıyordu.

Ayakkabılarımı giydiğim gibi kendimi dışarı attım telefonum cebimdeydi ama onu kapatmam lazımdı. Kimsenin bana ulaşamamasını istiyordum.

Motoruma binip yok aldım nereye gidecektim?

Nereye gidecektim?!

Kuzey ile ilgisi olmayan birisini tanımıyorum ki!

Lanet olsun, lanet olsun.

"LANET OLSUUN!!"

kaskımı bile takmadım, ve son hızdaydım. Kimseyi önemsemiyordum.

Senelerdir hasretini çektiğim, sevdiğim adama tam kavuşmuştum ki...

O.. o...

Onun bir ailesi olacaktı..

Bu gerçeği hatırlayınca daha da hız yaptım.
Her hızlanışım da sanki onu unutacakmışım gibi hissediyordum.. Ama bir şey olmuyordu..

---

Mezarın yanına oturup bedenimi mezara yaslamıştım. Bir yandan ağlarken bir yandan Yeni suladığım toprağı okşayıp içimdekileri döküyordum abime.

"Neden... bütün bunlar...benim başıma geliyor abi?..

Neden normal bir insan olamadım? Neden kızlardan hoşlanamıyorum?..

Eğer kızlardan hoşlansaydım evlenip benim de bir düzenim olabilirdi..

Ama.. Ama- lanet.. lanet olsun ki ben erkeklerden hoşlanıyorum... *hı*(hıçkırık)

Hiç bir zaman mutlu olamayacağım. Sevdiğime.. Hiç-hiçbir zaman kavuşamayacağım..

Sen olsaydın da bana yardım etseydin..
Göz yaşlarımı silseydin..

Biliyor musun? Dün doğum günümmüş.. Kardeşim çok kötü bir şaka yaptı. Ablamlar her zaman ki gibi unutmuşlardır..
Artık kendi evimde kalıyorum.

Dün Kuzey ile beraber olduk.. Tam mutluyum diyorum..
Yine bir aksilik çıkıyor...

Bu sefer ne mi oldu hah şey..
2 gün sonra evlenecek...

Ve.. Im.. Ve şey bilirsin heheh karısı...
Ha-hami*hık*hamile abi.. Karısı hamile....

Ben *hık* ne yapacağım *hık* şimdi? *hık*

Böyle yaşayamam bu *hık* ızdırapla nasıl yaşayım??

Sevdiğim adam evleniyor abi!
Yıllardır beklediğim adama tam kavuşacakken..

Ellerimden kayıp gidiyor abi..."

Gözlerimi kısa bir dinlenme için kapattım.
Ardından sanki üzerime bir şey örtülmüş gibi hissettim..

---

Gözlerimi açtığımda güneş batıyordu.
Abimin toprağını son kes okşayıp ayağa kalktım.

Üzerimi silkeleyip motoruma doğru yürüdüm.

Motora binip uzaklaşmak için sürdüm sadece..

°°°°