HASTANEDE NELER DÖNÜYOR (HEKİMOĞLU)

Havadandır

Ateş: gözyaşlarını sildi ve ona sarıldı

Ateş: Bay Duygusal.

Orhan: "Tamam" demedin. şaşırdı

Ateş: Tamam.

Orhan: başını onun boynuna gömdü Şimdi başka birine âşık olabilirsin palavralarını sıkma bana.

Ateş: Neden "ben"?

Orhan: Neden sen olmayasın?

Ateş: Hastan vardı senin niye yanına gitmiyorsun?

Orhan: Yoktu Ateş, gene yalan söyledim.

Orhan: Ancak kendinden nefret ettiğini biliyorum

Ateş: Bana yalan söylemek yerine eğer aşağıda beni bırakmasaydın, şu an burada olmazdık doktor.

Orhan: O zaman da sana itiraf edemezdim. Sert görünen ama içinde bir kedi yavrusu taşıyan hâllerini, babana olan direnişini, gülümseyişini ne kadar çok sevdiğimi itiraf edemezdim. gülümsedi

Ateş: Eğer sana "Gidemezsin." dediğimde gitmeseydin şu an sen de benim duygularımı benim senin duygularını bildiğim gibi bilebilirdin.

Orhan: Ölmek isteyecek kadar çaresizsin ve hazır değilsin.

Ateş: Sen gittikten sonrası o.

Orhan: Gitmeseydim her şey farklı mı olurdu?

Ateş: Bir hastayı görmek istediğime göre?

Orhan: Ki bunu HİÇ istemezsin.

Ateş: Anladığını düşünüyorum.

Orhan: Anlamıyorum.

Ateş: Ben de anlamıyorum, neden bir hasta görmek istedim?

Ateş: Havadandır.

Orhan: Ateş, beni delirtme.

Ateş: Sakin ol Bihter, ne yaptım yine?

Orhan: Sen Behlül kadar korkak mısın?