1.BÖLÜM

251 150 6
                                    

Merhaba ben CAN futbol oynamayı çok severim okulumdan bile çok severim. Yaz tatilinde okulun hiç açılmasını istemem ve hep futbol oynamak isterim. Ama maalesef ki okulun açılmasına son bir hafta ya tabi bende biraz heyecanlılık var. Çünkü yeni okulum ve yeni arkadaşlar bunun için çok heyecanlıyım. Bu son bir haftayı da çok iyi şekilde gezerek, eğlenerek, mutlu geçirmek istiyorum. Yine sabah olmuş ama hava da nasıl hava. Harika bir güneş, güzel bir kahvaltı. Annemin ellerine sağlık çok güzel kahvaltı hazırlamış bide bunun üzerine harika bir hafta sonu günlerden cumartesi. Keyfime doyum olmaz. Ben hayal kurmayı da çok seven bir insanım aslında. Tabiki en önemlisi aktör olmayı çok istiyorum. Hâlâ şansım var.Bir şeyin peşinden koşarsan, çabalarsan Allah'ta sana yardım eder.
Cumartesi günü annem, kardeşim kahvaltının başına oturduk ben yine her zaman ki gibi annemi ve kardeşimi güldürüyorum. Babam maalesef çalışıyor onun da kahvaltı da olmasını isterdim. Yemeğin ortasına doğru annem okul konusunu açtı. "Oğlum gidip bir bakalım yeni okuluna" diyerek konuşmaya başladı.
Bende isteksiz bir şekilde cevap verdim aslında gitmeyi hiç istemiyordum bugün arkadaşlarla çok önemli futbol maçımız vardı. İstemsiz bir şekilde bende anneme cevap verdim "Olur anne gideriz saat kaçta?" dedim. Annem soru mu yanıtladı. "Saat kaçta gidelim saat kaçta okulun açık olur ki" dedi. Bende okulun saat kaçta açık olduğunu bilmediğimiz için onu fırsata çevirdim "Okulun saat kaçta açık olduğunu bilmiyoruz anne bence boş yere gidebiliriz hiç gitmeyelim zaten bugün cumartesi açık olmaz belki" dedim içimden gülerek. Annem bugünün cumartesi olduğunu tamamı ile unutmuş. Yani ben hatırlatmış oldum. Annem yeni okula gitme işini pazartesiye erteledi. Yani iki gün kurtulmuştum. Buna çok sevindim. O arada da yemeğimizi bitirmiştik. Ben kalktım ve kitabımı yazmaya devam ettim. Kardeşim telefonu aldı oynamaya başladı. Annem de bulaşıkları yıkamaya başladı. Herkesin bir işi vardı. Ama kardeşimin ki iş miydi bilmiyorum. Saat 11:00 oldu. Hâlâ kitap yazıp kitap okuyordum. Ne kadar daldıysam kapının çaldığını bile duymadım. Annem bana seslendi "Oğlum arkadaşların seni çağırıyor bak istersen bir" dedi bana. Bende kendimi çok kaptırdığım için annemin sesini duymadım. Annem bir kez daha aynı şeyi diyerek bu sefer yüksek sesle bağırdı bu seferde sıçrayarak efendim anne dedim. Bağırmasına korkmuştum. Hemen annemin yanına gittim ve arkadaşların seni çağırıyor dedi. Bende bir yandan sevinmiştim çünkü artık evde olmaktan sıkılmıştım ve maç yapmak istiyordum. Hemen üstümde ki pijamaları çıkarıp kısa kollu üstünde champion yazan tişörtümü giydim ve topumu alıp aşağı indim. Arkadaşlarım bana baklavasına maç yapacaklarını o yüzden de bana ihtiyaçları olduğunu söyledi. Bende ödülüne maç yapmayı çok severim. Hemen sahaya gittik. Baktım bizim ekip tam karşı takımdan da bir, iki kişiyi falan tanıyordum. Bana hoşgeldin dediler. Bende hoşbulduk dedim. Hemen uzatmadan maça başlamak istedik. Bu maçı kesinlikle yenmemiz lazımdı. Ben ödülüne maç yapınca daha da hırslı oluyordum. O yüzden maçta inanılmaz derecede fazla koştum ve bir sürü de gol attım. Maçı kazanan bizim takım olmuştu ama sadece az farkla kazanmıştık. Bizim ekip çok sevinçli idi. Tabi bende bayağı mutluydum şimdi yenilen ekip bize gidip baklava alacaktı. Bizde onları saha da bekliyorduk. Gidip baklava aldılar ve hep beraber yedik. O arada da zaman bayağı geçmişti saat 15:00 olmuştu bende acıktım ve eve gittim. Yemek yedikten sonra yine kitabımı yazmaya devam ettim. Yine saat hemen geçmişti babam eve geldi annem de o arada sofrayı hazırlamış ve yemeğe oturup yedik. Yemek işi bitti ve anneme bu sefer yardım ettim. Sofrayı beraber topladık. Sonra saat 21:30 da annem meyve falan getirdi ve meyveleri yedik sonra da uyumaya herkes kendi odasına gitti tabi bende gittim yatağa uzandım ve istediğim hayalleri düşünmeye başladım o arada da zaten uyumuşum. Sabah uyandığımda biraz hava bulanık azıcık da yağmur atıştırıyordu. İçimden kesin bugün maç yapamayız dedim o yüzden moralim biraz bozulmuştu. Bende her zaman yaptığım şeyi bugün daha da fazla yapmayı düşünüyorum kitap yazmaya devam ettim. O arada da zaten annem uyanmış kardeşim her zaman yaptığı şeyi yapıyordu telefon oynuyordu. Okul vakti de yaklaşıyor. Ben biraz da böyle defterlere falan baktım. Ertesi gün olunca okuluma bakmaya gittik annemle. Yürümem yeterliydi hemen buradaymış okulum. Ama ben bilmiyordum. Annem beni götürdü okulun dışı eski görünüyordu ama çok tatlı bir okuldu küçük bir okuldu. İçine girdik müdür yardımcısının yanına gittik iyice tanımaya çalıştım hem müdür yardımcısını hem de okulu çünkü yarın bu okula gelecektim. Annem müdür yardımcısıyla iyice konuştuktan sonra okulu terkettik ve alışveriş yapmak için marketlere gittik. Zamanımız böyle böyle geçti ve akşam oldu ben heyecandan konuşamıyordum bile. Akşam yemeğimizi yedik az da içeride dizi seyrettikten sonra ben uyumaya gittim.

                  1. BÖLÜM SONU

HAYAL ETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin