Arslan'ın bana özür dilemesini düşünürken zaman bayağı geçmiş ve ben bunun farkında değilim. Annem sofrayı hazırlamış babam eve gelmiş odadan çıktığım da bayağı değişmiş herşey ya da öyle sandım. Sofraya oturduk telefondan mesaj geldi. Baktığım da Sanem mesaj atmıştı. "Ne yapıyorsun Can" yazmış bana. Bende yemekten kalkınca cevap verecektim mesajı gördüm ama yemekte olduğum için cevap vermemiştim. Sanem de beni aradı bende sofradan kalktım. Sanem ile konuşmaya başladım. "Sanem şuan yemek yiyorum sofradan kalkınca sana yazacağım" dedim. Sonra telefonu kapattım. Babam "O kimdi ?" dedi bende arkadaşım dedim ve yemek yemeye devam ettik. Ben bayağı doymuştum sofradan kalkıp hemen Sanem'e mesaj yazdım. "Şuan konuşabiliriz Sanem yemeğimi yedim" dedim. Sanem de hemen cevap verdi "Tamam" dedi. Bende neden beni aradığını sordum. Sanki biraz değişik konuşuyordu bende bir kez daha sordum ne olduğunu. "Şuan nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum Can" dedi. Bende sanki biraz korkmuştum azıcık da heyecan vardı sanki. "Hadi ama Sanem söyle artık" dedikten sonra aniden söyledi ben bile şaşırdım. Hemen Sanem'in dışarıya çıkmasını söyledim bana herşeyi iyice anlatması lazımdı. Ne de olsa evlerimiz yan yana o da kabul etti ve hemen dışarı çıktık. Parka gittik parkta hemen arka tarafımızdaydı. Gittik oturduk ben şaşkın bir şekilde her şeyi anlatmasını söyledim o da anlatmaya başladı. "Can dediğim gibi Arslan beni tehdit etti onunla sevgili olmazsam bana hiç iyi şeyler yapmayacakmış bana öyle dedi lütfen yardım et" dedi bana. Bende kızgın bir şekilde "Korkma o hiç birşey yapamaz sadece bunu demiştir" diyerek korkusunu az da olsa dindirmek istedim. Ama o hâlâ çok korkuyordu. Ben onun korkmaması için onu ikn etmeye çalışıyordum o arada da saat bayağı geçmiş saat 22:47 olmuş. Hemen evlerimize gitmek için yola koyulduk. Eve geldiğimde annem birşey mi oldu dedi ama bende belli etmedim ve odama çıkıp uyumaya başladım yarın okulda hiç iyi şeyler olmayacaktı. Sabah oldu sanki biraz halsizdim. Annem yanıma geldi "Neyin var oğlum" dedi. Bende "Anne sanki biraz halsizim" dedim. Annemde bugün okula gitmemem için müdür yardımcısını aradı ve izin aldı. Ama bir yandan da okulda ne olacağını çok merak ediyordum. Çünkü Sanem ve Arslan arasında sıkıntılar vardı ve Arslan Sanem'i tehdit etmişti ona zarar verebilirdi. Ama benim de kalkacak halim yoktu. O yüzden gitmemek en iyi çareydi. Ne de olsa okulda ona zarar veremezdi. Bende tekrardan uyumaya başladım. Gün öğleye kadar gelmişti bende o saate kadar uyudum. Okulun çıkış saatini beklemeye başladım okulda neler olduğunu çok merak ediyordum. Azıcık kitabımı yazdıktan sonra okulun çıkış saati gelmişti. Bende hemen Sanem'i aradım ve neler olduğunu sordum. Sanem korku dolu sesiyle "Can yardım et şuan Arslan beni takip ediyor" dedi sesi çok telaşlı geliyordu gerçekten. Bende "Sakin ol çabuk bizim mahalleye gel hızlı ol" dedim kız gerçekten çok korkuyordu ona zarar vereceğini sanıyordu. Bende hemen hazırlanıp kapının önüne çıktım neyseki evlerimiz yan yanaydı. Onları beklemeye başladım Sanem hızlı adımlarla geliyordu. Ama arkasında kimse yoktu. "Sanem arkanda kimse yok sakin ol" dedim. Sanem de arkasına baktı ve kimsenin olmadığını görünce içi rahatladı. Neler olduğunu anlatması için olduğumuz yere oturduk ve anlatmaya başladı. "Can A-A-Arslan bana bir not verdi ama onu açmaya cesaret edemedim sen aç lütfen" dedi bu sefer gerçekten bende korktum. Notu bana doğru uzattı yavaş yavaş açmaya başladım. Kağıtta ki yazı Sanem'i de beni de tehdit ediyordu. Kağıtta benim Sanem'i korumamamı isteyen bir yazı yazıyordu. Arslan artık bizi kendine gerçek bir düşman olarak görüyordu. Artık Arslan benim için bitmişti ve şuan en sevdiğim arkadaşım Sanem idi. Arslan olayını çözdükten sonra içimiz çok rahatlayacaktı ama o bizi gerçekten bir düşman olarak görüyordu ne yapacağımızı şaşırdık polise gitsek bize inanmazlar, annemize söylesek olay daha da büyür diye korkuyorduk. Şimdilik olayı kapatıp evimize gittik. Ben içimden keşke o okula gitmeseydim dedim ama artık çok geç olduğunun da farkındaydım. Arslan iki gün bizi rahatsız etmedi okulda hafta sonu geldiğinde Sanem ve ben dışarıda mahallede oynarken yanımıza Arslan geldi. Bize ters ters bakıyordu tabi Sanem biraz korktu ve yanıma geldi. Arslan'ın yanımızdan gitmesi için onu uyardım o da gülerek gitti. Neden bizim yanımıza gelip de ben onu uyarınca birşey söylemeden gitmişti anlayamadım. Evlere dağıldıktan sonra telefonuma bir sürü mesaj gelmişti. Arslan bir sürü aramış ve bayağı da mesaj atmış ben de cevap vermeyince yanımıza gelmiş onu anladım. Ne yazdıklarını okudum. Hiç iyi şeyler yazmıyordu. Habire bizi tehdit ediyor benim Sanem'i korumaya gücüm olmadığını söylüyordu. Bu işi nasıl halledeceğim hiç bilmiyordum. Sanem'i aradım Arslan'ın bana attığı bütün mesajları Sanem'e de okudum Sanem çok korkuyordu. Akşam oldu Sanem kendi odasında otururken camına birisi taş atmış küçük taş Sanem dışarıya bakınca taşı atanın Arslan olduğunu görmüş ve hemen aşağı annesinin ve babasının yanına inmiş. Bende hiç birşeyin farkında değilim. Sanem beni aradı ve bu olayı da bana anlattı Arslan ne yapmaya çalışıyordu ikimizin de hiç bir fikri yoktu artık onun deli ve psikopat olduğunu düşünmeye başladık.
SORULAR;
1.SORU= Arslan deli mi yoksa bizi korkutmaya çalışan kötü bir psikopat mı ?
4. BÖLÜM SONU
