روايه تؤام روحى بقلمى شروق محمود

الفصل الرابع 💛

الفصل الرابع 💛

توقفنا البارت السابق عندما نجد ساره تجلس فى حديقه المنزل وجدت من يضع يده على عيونها ففزعت

ساره :: يالهوووى عليك يا رامى خضتنى اوى بجد....وحشتنى اوى يا حبيبى

رامى :: قولت مش هرد على اتصالاتك عشان لو رديت هتعرفى انى فى مصر وكنت عايز اعملها ليكى مفاجأه عامله ايه يا حببتى

ساره :: بخير الحمد لله وبقيت كويسه اكتر لما شوفتك دى ملك هتفرح لما تشوفك اوى

رامى :: اومال فين عمى سالم وطنط إيمان و مليكه وانتى قاعده لوحدك ايه

ساره :: كلهم نايمين انتى مش شايف الساعه كام ولا ايه.....تعال نطلع الصبح ابقى سلم عليهم يلا

رامى :: يلا يا ستى مفيش مشكله

.....................فى صباح يوم جديد استيقظت مليكه وارتدت ملابسها ونزلت وجدت رامى يجلس ويلعب مع ابنته ملك

مليكه :: وانا اقول ملك مجتش ليا الاوضه انهادره ليه يبقى اكيد رامى جه وباعتنى هههههههههه ....ازيك يا رامى عامل ايه

رامى :: بخير يا كوكو اخبارك انتى ايه والاتليه عامل ايه معاكى

مليكه :: الحمد لله كله تمام.....عن إذنكم بقاا عشان صحاب الشركه هيجوا انهادره الاتليه

سالم :: مااشى يا حببتى روحى .......تعالى يا إيمان عايزك عن إذنك يا رامى البيت بيتك يا بنى

رامى :: اتفضل يا عمى براحتك

فى الاتليه كانت مليكه تعمل وكانت يدها مليئه بالألوان وكانت تسمع اغانى هادئه للفنانه فيروز وكانت تغنى معها...........فى الخارج وصل رحيم وسيف ثم دخل الاتليه ورأى مليكه ووقف ينظر إليها

فيروز رأت رحيم :: اهلا يا استاذ رحيم اتفضل

رحيم :: قولنا بلاش أستاذ بقا آنتو بقيتو عملاء الشركه خلاص

فيروز :: تمام مااشى تشربوا ايه الاول

رحيم :: ممكن قهوه وانت يا سيف

سيف :: قهوه زيه برده

مليكه :: اهلا وسهلا نورتوا الاتليه.......هتبدوا الشغل ولا تشربوا القهوه الاول

سيف :: نشرب القهوه الاول عشان مفرهد من المشوار بصراحه والجو حر جدا

مليكه :: هاتى ليا معاكى عصير مانجا يا فيرو

فيروز :: من غير ما تقولى يا كوكو جبتلك عشان انتى بتشتغلى من الصبح ومشربتيش حاجه

رحيم :: انتى ليه بتتعبى نفسك فى الشغل اوى كدا يا مليكه المفروض تستريحى شويه

مليكه :: اصل عندى الفتره دى بذات طلبات كتير وانا عطيت للناس كلمه وانى هسلم ليهم اللوح فى وقت محدد ومينفعش اخلف بكلامى صح ولا ايه