Mostlar:Başlangıç

Süpersin BARAN!!!!

Hızlıca etrafıma bakındım.Keskin bir alet arıyordum.Belki bilekliğimle hareket ettirip her ikimizide kurtarabilirdim.Ben etrafı incelerken gözüme garip birşeyler takıldı.Ucu sivriydi ama bıçak değildi.İşime yarayacağını düşündüğümden dolayı hareket  ettirmeye çalıştım.Artık bu işte profösyenelleşmiştim.İçimdeki gücü toparladım,tüm çiğimi(içdeki güç) elime yönlendirdim ve tek hareketle bıçağın bana  doğru gelmesini sağladım.Hayır hayır sağlamadım.Bir dakika bu olanaksızdı,bu işlemlerden sonra hemen elimde bir bıçağın -ya bıçağa benzeyen şey işte niye uzatıyorsun ki-olmaası gerekirdi.Ama yoktu,afallamıştım.Ben kendi kendimi sorgularken içeri kahkaha atarak birisi girdi.Birazcık farklı biriydi.Boyu çok uzun değildi,burnu biraz yamuktu belliki bir kazayı zar zor atlatmıştı.Bütün yüzü çökmüştü.Saçları ağarmış suratı da büzüşmüştü.Ama bu haliyle bile tarz bir ceket ve yırtık bir pantolon ile insanları kendine hayran edebilirdi.Ben içimde bunları düşünürken adam söze başladı''Gerçekten mi? Seçilmiş kişi bu kadar aptal mı? Ha Ha Ha!İşimin bu kadar kolay olacağını zannetmezdim.''dedi.Dedi demesinede ben hala aptal lafına takılmıştım.O kimdi ve bana hangi hakla aptal diyordu.Sinirimin çok bozulduğunu anlamanız zor olmamalı bence.Eğer elim kolum bağlı olmasaydı ona kesinlikle gününü gösterirdim ama...Ben daha sözümü bitirmeden adam gidiyordu.Arkasından bağırmayı denesemde başaramadım.Bana bir miktar morfin vermişlerdi.Bu yüzden hala birtakım yerlerim-ağzım gibi - uyuşuktu.Ben burdan çıkış yolları ararken Baran da  uyanmıştı.Bana sorgulayan gözlerle bakmaya başlayınca bildiğim herşeyi ona da anlattım.Sonra biraz şaşırdığını gördüm,ama bu normal bir şaşımrma değildi.En sonunda ağzındaki baklayı da çıkardı.''E neden bilekliğindeki kılıcı kullanmıyorsun?''Kılıç mı ne kılıcı,benim bilekliğimde kılıç mı vardı.Ona sorunca bana ben uyutulmuşken, bilekliğime bir kılıç eklediğini söyledi.Orada ordan kalkıp onu öpebilridim,ancak malum durum ayağa kalkamıyorum.Ben bunları düşünürken Baran bana nasıl kullanacağımı anlattı.Buda aynen yaptığım özel güçler gibi sinirlerimle bir bağlantı kuruyor ve beynimle istediğim anda kılıcım bilekliğimden çıkıyor.Ben bunu öğrendiğim gibi yeni kılıcımı çıkardım.Elimi kesmemeye dikaat ederek bütün bağları biçtim.Tam ayağa kalkıp Baran'ın iplerini çözecektimki o benden önce davranmıştı.Galiba bu kılıçlardan bir çiftte kendisinde vardı.Ben buradan bir çıkış yolu ararken adamın gittiği kapıyı hatırladım.oraya doğru yöneldim ve kapıyı kılıocımla zorlamaya başladım.Baran benim hemen arkamdaydı.Ondan yardım isteyince bana ''Çok cahilsin keşke ölsen!!''bakışlarını atıp yanımda duran düğmeye bastı ve kapı kendiliğinden açıldı.''Az önce orda olmadığına yemin edebilirim''dedim.O ooo tabi tabi dedi içimden bir ses.Ne yani iç ses sende mi bu ukala ile iş birliği yapıyorsun.Ben bunları düşünüyorken hemen yanımdan bir bıçak geçince iç sesim ile olan kavgamı sonlandırdım.Bize doğru 2 kişi geliyordu.Hadi ama gerçekten mi 2 ye karşı 1 mi-Baran'ı bir savaşçı olarak görmediğimden söylüyorum yoksa adam bizim hayatımızı kurtardı-çok adilsiniz.Derkeeen baran bir sıçrayışta ikisini de yere yatırdı.Ben onu gözlerim açık izlerken Baran hakkında öğrenebileceğim çok şey olduğunu düşündüm ve yürümeye devam ettim.Radyo istasyonuna ulaşmamız gerekiyordu.Bunun nedenini bir türlü anlayamasamda Baran bunun doğru yol olduğunu söylüyorsa bu doğrudur.Bu yüzden hemen işe koyuldum.Bana su gerekiyordu.Suyu baranın matarsından aldım,zaten birkaç damla da yeterdi.Suyu yere damlattıktan sonra su ile yere birtakım şekiller çizdim.Bunu neden yaptığımı bilmiyordum yada bunu nasıl yaptığımı,bildiğim tek şey bunu yapmamın gerekli olduğu idi.Çok geçmeden yükselmeye başladığımı hissettim.Evet uyanıktım ama bedenimi ben kontrol etmiyordum.Yere indiğimde ise Radyo istasyonunun nerede olduğunu biliyordum...

Merhaba arkadaşlar yine ben :D bugün biraz sızlayan (aşı oldukda)kolumla güzel bir bölüm ortaya sunmaya çalıştım.İnşallah beğenirsiniz ama beğenmekle kalmayın bi voteyi de eksik etmeyin :D