yuvarlak pizzalar neden kare bir kutuda gelir? ↬ woosan

sekiz

o günün akşamı, gereğinden fazla güzel geçmişti.

bir düet yapmalarıyla beraber, tanıyıp tanımadıkları herkesin oturup dedikodularını yapmıştılar.
konuşmaları tam tamına bir saat otuz dört dakika sürmüştü. woo'yla konuşmanın bu kadar güzel olduğunu bilmiyordu san. woo'nun karşı komşusu çıkması şans mıydı kader miydi bilinmez ama, bu şey her neyse san için mükemmel bir şeydi.

uzun konuşmanın ardından telefonlar kapanmış ve öylece kapanan aramaya bakmıştı ikisi de. saat dokuz gibiydi ve san daha akşam yemeğini bile yememişti. her türlü kapanacaktı bu arama, derin bir iç çekip oturduğu yatağından kalkmış ve odasından çıkmıştı san.

woo ise şapşal gibi gülümseyip duruyordu. ne, yoldan geçen herkes onun yolunu kesip "hey, beyfendi. sesiniz çok güzel." demediği için kendini bir tuhaf ve aynı zamanda da özel hissediyordu. kendi kendine gülüp elindeki telefonla kalktı ayağa ve penceresinin yanına gitti.

bugün san'la da çok iyi anlaşmıştı. san, ilk kez woo'nun evinde o kadar zaman kalmıştı. daha önceleri onunla nasıl anlaşamadığını sorgulamıştı.
bugün güzel bir gündü, çünkü, iki tane arkadaş edinmişti woo.

ikisi de çok güzeldi.
ikisi de çok espriliydi.
ikisi de çok tatlıydı.
derken.. woo'nun aklına bir şey dank etmişti.

ikisi de hemen hemen aynı özelliklere sahipti? sanki.. sesleri de benziyordu?
bir dakika.. ne.

woo, penceresinden başka pencerelere bakan gözlerini karşıdaki san'ın evine çevirmişti hemen.
aynı kişi.. olabilir miydiler?
aslında tek kişi miydiler?
işletmek için salladığı numara aSLINDA SAN MIYDI?

"ömrün boyunca ilk defa kayan yıldız görmüşsün gibi bakmasana şu gökyüzüne!"

"ömrüm boyunca ilk defa kayan yıldız gördüğüm için öyle bakıyorum zaten!"

"hem sen hâlâ gökyüzüne baktığımı da nerden biliyorsun?
beni mi izliyorsun yoksa?
yakınımda bir yerlerde misin!"

ve wooyoung bugün yaşadığı zibilinci şoku yaşar.