Yollara baka baka eve gelmişdik. Amma fark etmemişdim bile. Annemin "Geldik hadi in" demesiyle sanki hayata donmüştüm. Arabadan indim. Kapıyı açınca karşımıza ilk olarak bir bahçe çıkmıştı. Çok büyük her tarafı ağaclarla donatılmış bir bahcesi vardı evin. Karşımda tam anlamıyla mukemmel havuzlu bir ev duruyordu. Benim evim. Peki ya burası bana ne anlatıyordu neydi burası benim için? Sıradan bir evmi? yoksa
20yılı geride koyduğum bir evmi? Hızlı addımlarla eve doğru ireliledim. Kapıyı açtıgımda karşıma ilk olarak salon acılıyordu. Burayı başka birinin tasarladığına emindim çunki salona tamamen beyaz renkler hakimdi. Sütlü kahve rengi ahşap parkürler... Birinci katda salondan başka mutfak ve banyo vardı. Hızlı şekilde göz gezdirdikten sonra ikinci kata kalktım. Ayaklarımın acısını unutmuş gibiydim. Tüm beynime burda keçmişime dair bir şeyler bula bilmek hissi hakim olmuştu. Annem birinci katda kalmayı tercih etmişti. Yukarıda uç oda birde ikinci katdan yukarıda bir çatı katı vardı. İlk olarak en sağdaki odayı açtım. Acmamla kapamam 5saniye bile surmemişti büyük ihtimalle misafir odasıydı. Ortadaki odaya girdim. Burası benim odam olmalıydı. Odada bir yatak onun karşısında çalışma masası masanın üstünde kitaplar mp3 player bilgisayar ve bir sürü çizilmiş resimler vardı. O anda aklıma ilk gelen annemin "cok guzel ressamdın" lafı olmuştu. Amma onlara bakmadım. Bilgisayarı açıp bakmak geldi aklıma. Açtım amma şifre istiyordu. Bunun şifresi ne ola bilirdi. Ömer Çelik yazmak geldi aklıma hani insanlar şifre olarak isim soyisim kullanırlar ya ne bileyim aklıma geldi işte amma yanlıştı demekki her kes gibi sıradan bir şifre yazmamıştım. Oda bir kaç gundur acılmamıştı belliki. Havalandırmak için balkona açılan kapıyı açtım balkona çıktım balkondaki tahtanın üstündeki işareti görünce ruhum bedenimden kopmuş gibiydi. Gözlerime inanmamıştım o an. Tahtanın üstüne sonsuzluk işareti (∞) kazınmıştı. Beyniml yiyip bitiren sonsuzluk işareti neydi bu?! Neden odamda bunun işareti vardı?! Ve hafızamı kayb etdiyim halde neden bu sözü hatırlıyordum?! İçeri girdim çizdiyim resimlere baktım. Bazıları karanlık bir yer ve ağlayan çocuk resimleriydi. Resimlerdeki çocuk kız çocuğuydu hep aynı kız çocuğu. Uzun simsiyah saçları arkada toplanmış, masmavi gözleri, ve üstünde eski elbiseleri olan bir kız çocuğu. Kimdl bu kız neden hep onun resimlerini çizmişdim? Sonra çalışma masasının altındaki dolabı açtım. Ordada çizilmiş resimler vardı. Amma biri çerçiveye alınmıştı. Yine aynı kız yine aynı karanlık yer amma bu defa kız aglamıyordu çok mutluydu yanındaki bir erkek çocuk koluna bileklik bağlıyordu sanırım. Resim böyle çekilmişti. Amma gittikce artan acılarımdan dolayı tam olarak goremiyordum. Resmi alıp yatagın ustune oturdum. Bir kaç dakika sonra yine resime baktım. Dikkatle baktım. Ordaki erkek çocuk bendim. Buna emindim cunki o çocuk bana çok benziyordu. Çocugun kıza bağladıgı bileklik dikkatimi çekmişti bu bilekliyin ustunde sonsuzluk işareti vardı. Artıq kafamdakı taşlar yerine oturuyordu. Kafamı yiyip bitiren sonsuzluk bu kızla alakalıydı. Kimdi bu kız? Neden hep onun çocukluk resmini çizmiştim??
Dıger bolumde goruwmek uzere bir az az oldu bu bolum amma kusura bakmayin :)
