Expect The Unexpected (Ongoing)

The 5th Chapter

The 5th Chapter

Kagaya ng nakasanayan init ng sinag ng araw ang nakapagpabangon saken mula sa pag kakatulog mabigat at masakit ang ulo ko mukang ngayon lang umipekto lahat ng mga nainom ko kahapon ang hirap bumangon pero kaylangan ko dahil mahapdi talaga sa balat ang sikat ng araw ngayon, pag tapos kong isara ang kurtina ng kwarto ko chineck ko ang cellphone ko halos mawindang ako ng makita ko 20 missed call ni jess, ALAAMM NA KAYAA NYA?? ANO NALANG SASABIHIN KO KAY JESS?? SHIT!!!! ITTT CANNOTTT BEEEE!!!! Tekaaa kung alam nya pano nya nalaman?? SINABI NI DYLAN???? Ay lintek na talagang lalakeng yonnnn!!!!! Kaylangan kong kumalma, kaylanagan ko mag isip ng gagawin putcha  pano ko yon papaliwanag kung ako nga mismo hindi yon maintindihan.pano ko ngayon kokomprontahing si Dylan kung gantong alam na din ni jess.

Mas lalong sumakit at bumigat ang ulo ko  inihiga ko ulit yung sarili mo at tinakpan ng unan ang muka ko at don sinigaw yung inis ko, nahinto ang pag sigaw ko ng may kumatok sa pinto ko di pa man ako gumagalaw para buksan yon ay umusbong na ang sobrang kaba sa loob ko pano pag si Jessica ang nasa pinto ano ang gagawin ko, huminga ako ng malalim “You just need to be real argel, be real!” sabi ko sa sarili ko, papaliwanag ko kay Jessica yung side ko na hindi ko yon ginusto na maski ako di ko alam ang dahilan non na pati ako nagalit dahil ginawa nya yon, dahan dahan akong tumayo daahil patuloy padin ang pag katok sa pinto ko di naman ito malakas katamtaman lang yung katok pero wala iyon tigil na mas lalong nag pakaba saken, dahan dahan kong nilapitan ang pinto at unti unti yung binuksan.

Nagkamali akong isipin na si jess yon nakahinga ko ng maluwag kahit papano dahil pag bukas ko ng pinto bumungan saken si manang na may matamis na ngiti at may dala dalang dalawang baso ng shake di nya na inantay na papasukin ko sya dahil siniksik nya na yung sarili nya para makapasok sa loob ng kwarto ko umupo siya sa upuan katabi ng study table ko tas inabot nya saken yung isang baso ng shake

“Kamusta? Masikit ba ulo mo?” may bakas ng pag aalala at pang aasar sa tanong ni manang

“Masakit nga ho parang di nya kayang gumana ngayon” sagot ko

“Wag mo kasing bigyan ng maraming isipin baka bumigay” pabirong sabi nya

“Nag kukusang pumapasok manang di ko mapigilan” sagot ko sa totoo lang ayoko din naman ito isipin pero ganon naman talaga diba minsan di mo kontrolado kung anong papasok sa isip mo.

“Kaya mo yan sabi mo nga kagabi mas marami kang dapat isipin kesa riyan ayon ang isipin mo hayaan mo yung halik na yon wala naman ibig sabihin sayo iyon diba?”sabi ni manang

“Wala nga ho manang…..pero kinakabahan ako pag gising ko kasi may 20 missed call saken si Jessica yung maingay ho na lagging nabisita saken iniisip ko nab aka alam nya  na ang ginawa nng kuya nya at baka mag away sila ng kuya nya at magalet sya saken”  sabi ko

“Kaibigan mo sya hindi ba? Hindi ka dapat makatakot sa kanya kasi kung totoong kaibigan mo sya maiintindihan ka non kasi wala ka namang ginawang mali, Wag kang matakot na harapin sya kasi ang kaibigan argel uunahin non na intindihin at pakinga ka bago ka nya payuhan o husgahan” sinabi ni manang yan na may pag papaintinding tono.

Napatigil ako at di nakasagot sa kanyang sinabi may punto si manang di ako dapat na matakot kay Jessica kasi wala naman akong ginawang masama, hindi ako dapat maglihim sakanya kami alam ko naman na maiintindihan nya ko, TAMA! TAMA! Wala akong dapat ikakaba at ikatakot kaylangan kong puntahan si Dylan para kausapin pati na din si jess, ako na ang aayos ng gulong to para marapos na’t bumalik na ang lahat sa normal.

Tinignan ko si manang at ngumiti.

“Salamat manang lou, Iba ka talaga” sabi ko’t lumapit sakanya’t yakap ng mahigpit di ko alam na sa gantong problema ko sya pa makakasama ko ang swerte ko sa tandang to.