The 1st Chapter
As soon as I feel the heat of the sunlight touches my skin I get my ass out of my bed and closed my window. I hate morning and the sun. Actually I hate everything and I rarely collaborate with humans, my emotions “are fucking limited” that’s what other people say when they received my not that best behavior or what they mostly called attitude well I am not that bad naman,hmmm I guess, they’re just too fake and overreacting that's why i do not wanna go with them, in this world it's too rare to find someone that's real, because mostly people this days are like fucking poppets their movements are being control through social media, they just follow and do on what is trend and forgot following what they are really want.
While I'm fixing my bed sheet my phone starts to vibrate over the side table.
*Jessica is calling*
“What’s up Argel” why is she up this early? I asked myself
“Hoy! Argel!?” she shouted when I didn’t answer her.
“Oh?” I answer annoyingly
“Anong oh buksan mo yung pinto ng dorm mo o sisirain ko to” she snap.I ended the call and go to the door. What is she doing here it’s just 7:30 in the morning.
She runs into my bed when I open the door.
“WHAT THE HELL DO YOU NEED??” I asked her
“Kaylangan ko ng matutulugan. Kaylangan ko ng pahinga. Kaylangan ko ng palusot mo kung bat moko iniwan sa The happy bar kagabe” napaka oa neto talaga pag nakainom kahit kelan at mukang wala pa syang tulog at walang balak umuwi sakanila ka sya nandito.
“Pwede kang matulog jan wag mo lang susukahan.Isa pa sabi mo manonood tayong sine WALANG SINE SA GIMIKAN JESSICA WAG KANG TANGA!” I remind her na ang yaya nya saken ay kakain kami at manonood kami ng sine kasi gusto nyang maglibang sa pagiging broken hearted nya ewan ko bat sa gimikan kami nauwi. Si Jessica ang nag iisang nanatiling kaibigan ko since panahon pa ata ng hapon mukadin naman syang hapon like this
|-,_,-| HAHAHAHA kaya sanay nako sakanya. Siya lang din yung taong nakakapagtyaga sa lahat ng ugaling meron ako, di mo sya kaylangang pilitin kasi game sya sa lahat ng bagay nagkakaintindihan kami sa tingin palang di kami na bobored actually we are who we are pag mag kasama kame walang kahit na anong doubt na huhusgahan ka nya at ang isa sa rason kung bat swak na swak kami sya lang yung taong kilala ko na marunong mag tanong bago mang husga minsan nga lang tanga tanga kasi napapadami ang tanong nya pero ano ba naman silbi ko kung di ko sya babatukan diba??gaya ngayon ang sarap nyang batukan sa ingay nanaman ng bibig nya
“Argel kung makapagsalita ka para kang 60 years old, nangaling kaba sa baul. 19 ka palang ho!! Kala mo naman di kapa nakapunta sa gimikan,At for Christ sake ha!! may gulay!! pwede ba sa susunod na lalayasan moko mag sabi ka naman medyo sobrang onti na nag alala ko e, panira ka ng tama e na wawala tama ko kakahanap sayo sayang alak alam mo yon?? ” nanenermon nanaman sya as if naming hinanap nya talaga ko.
“Mamatay ka man pati lahat yang buhok mo hinanap mo talaga ko??” tanong ko sakanya dinamay ko yung buhok nya kasi mahal na mahal nya yon nisumpa ayaw nyang ginagawa don HAHAHAHA timang e tinignan ko siya sa mata di sya nakatingin ng deretsyo saken ngingisi ngisi pa si tanga sanabi ko na ba e, mag sisinungaling pa e sobrang busy nya nga kakakausap sa kung sino mang yung kausap nya kahapon na halata namang napipilitam lang siya nakausapin para di sya masabihang suplada, impaktita naman.
“LUMINGA LINGA NAMAN AKO KASO WALA KANA!!KAYA ALAM KO NA AGAD NA TUMAKAS KA!....effort nadin yung pag lingon lingon ko no” Pagdadahilan nya nakita nyo na galing nya mag hanap
BINABASA MO ANG
Expect The Unexpected (Ongoing)
AléatoireArgel Lisian Kadupul isang babaeng nasa huling taon na ng pagiging dalaga nangangarap na maayos ang buhay nya't maging isang manunulat at makapasok sa The Max isang kilalang kompanya na magaling gumala ng mga palabas at libro kasama nya sa byahe ng...
