The nerd...!

Κεφάλαιο 6ο

Έριξα ένα τέρμα δολοφονικό βλέμμα στον Άρη και βγήκαμε έξω προς το γραφείο του διευθυντή.

Μπήκαμε μέσα και μετά από γερό κατσάδιασμα ο διευθυντής είπε πως παίρνουμε και οι δυό τριήμερη αποβολή....

Με τον Άρη βγήκαμε από το γραφείο σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον.

Νεφ: Μπράβο ηλίθιε! Καλά τα κατάφερες!

Αρ: Αμάν ρε φυτό δεν έγινε και τίποτα...

Νεφ: Άλλος είναι το φυτό εδώ!

Μόλις το άκουσε αυτό ο Άρης τα χαρακτηριστικά του σκλήρυναν και τα γαλάζια μάτια του είχαν ένα πιο σκούρο χρώμα.

Με κοίταξε στα μάτια έντονα και έπειτα με έπιασε δυνατά από τον καρπό και άρχισε να με τραβάει μαζί του μέχρι που φτάσαμε στο πίσω μέρος του σχολείου.

Με κόλλησε στον τοίχο κρατώντας σφιχτά τους καρπούς μου και με πονούσε.

Νεφ: Άρη... Α-άσε με μ-με πονάς.

Αρ: Νεφέλη, αυτό που είπες εκεί μέσα δεν θα το ξαναπείς! Μου είπε γεμάτος θυμό.

Αρ:Κατάλαβες;
Με ρώτησε πιο ήρεμος αυτή τη φορά.

Νεφ:Ν-ναι. Τραύλισα... Φοβόμουν...

Αρ:Έτσι μπράβο...

Άφησε απότομα τα χέρια μου και έφυγε.

Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι και πήγα στα παιδιά.

Βάσ:Τι έγινε τελικά στον διευθυντή;

Νεφ: Πήραμε τριήμερη...

Νη: Αλήθεια; Σιγά έχω πάρει πολλές.

Νεφ: εσύ Νηρέα εγώ πρώτη φορά παίρνω!

Χρ: Εντάξει ρε σιγά.

Πολύ ησυχία είχε ο χώρος ρε παιδιά.

Κάποιος έλειπε...

Ποιος;

Κε:Έιι παιδιά! Λοιπόν μου σύστησε η Τζένη έναν καταπληκτικό πλαστικό χειρουργό στο κέντρο! Τι λέτε να πάω;

ΑΑΑ ΝΑΙΙ ΣΩΣΤΑ!!! Ο ΚΕΒΙΝΝΝ!

κάτι λέει πάλι για πλαστικούς...

Αχ δεν μπορώ άλλο!

Κε:Τελικά να πάω;

Όλοι: Όχι!

Κε: Καλά ντε μην εξάπτεστε!

[...]

Επιτέλους σπίτι μου. Γύρισα πιο αργά σήμερα γιατί είχαμε πάει για καφέ με την Βάσω.