The nerd...!

Κεφάλαιο 22ο

Αρ:Τι κάνεις;

Νεφ:Πάω σπίτι μου.
Του είπα χωρίς να τον κοιτάω, αδιάφορα.

Αρ:Γιατί;

Νεφ:Γιατί οι γιορτές τελείωσαν και την Πρωτοχρονιά θα γυρίσουν οι δικοί μου οπότε φεύγω.

Αρ:Δεν θα φύγεις.

Νεφ:Α μπα; Και τι να κάνω; Να κάτσω να σου κρατάω το φανάρι κάθε βράδυ;
Του είπα ειρωνικά.

Αρ:Τώρα κατάλαβα τι σε πείραξε.

Μου είπε και χαμογέλασε πονηρά.

Νεφ:Μπράβο σου τώρα άσε το χέρι μου γιατί με πονάς.

Του είπα και μου άφησε το χέρι.

Αρ:Δεν έχεις να πας πουθενά. Μου είπε ήρεμα αυτή τη φορά.

Νεφ:Γιατί;

Του είπα αγανακτισμένη πλέον.

Αρ:Γιατί αυτές τις μέρες θέλω να τις περάσω μαζί σου...

Μου είπε ενώ με πλησίαζε όλο και περισσότερο.

Εγώ ξεροκαταπια.

Όταν πήγα να κλείσω την τσάντα με τα ρούχα μου με μία απότομη κίνηση εκείνος με κόλλησε επάνω του.

Ωχ ωχ ωχ...

Το βλέπω...

Έρχεται....

Άρχισε να με πλησιάζει και εκεί που περίμενα να με φιλήσει...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ!!!!

Ο Άρης απομακρύνθηκε νευρικά από το δωμάτιό μου και κατέβηκε να ανοίξει.

Άκουσα κάτι φωνές.

Όχι φωνές τσακωμού, κάτι φωνές λες και νιαούριζαν δυο γάτες.

Κατέβηκα κάτω και είδα την Έβελιν ΚΑΙ την Ξένια!

Ε Οχι!