გოგონა სახელად ჯონ იუნა არის პოლიციის ოფიცრის - ჯონ ჯონგუქის უმცროსი და. ის გადაწყვეტს, რომ გახდეს პოლიციელი, ამიტომაც წავა პოლიციის აკადემიაში. მისი მასწავლებელი არის კიმ ნამჯუნი, რომელიც ძალიან მკაცრი და გულქვაა. შეძლებს იუნა მისი გულის გალღვობას...
- რა და.... დაიცა რა გიყო შენი! - ჯონიონი კარებიდან გაიქცა და დაშტერებული დაგვტოვა მე და მომო.... ნაიონი კიდე ისევ დებილივით იდგა...
- მართლა, რა დავაშავე?? :) - ჰეჰე... რა და მამა ზეციერიც ვერ გიშველის შე საცოდავო.
- რა და შე სასიკვდილე- მომოს სიტყვა ნაბიჯების ხმამ გააწყვეტინა. ნაბიჯების არა. თითქოს ვიღაც დერეფანში დაძონძროხობდა... და ზუსტად ვიცი ეს ვინც არის....
- მამაო ჩვენო , რომელი ხარ ცათა შინა... - დაიწყო მომომ, როცა ჯონიონი შემოვარდა კარებში.
- მოგკლავ შე ვრო! - და ნაიონს იარაღი დაუმიზნა. ნაიონს თვალები გაუფართოვდა.
- ოღონდ სახეში არა... - ესღა მოასწრო, როცა ჯონიონმა პისტოლეტი ფეხზე შეაყენა და ჩახმახს გამოჰკრა. ნაიონი ინსტიქტურად შეტრიალდა და დამაძინებელი ნემსი, რომელიც ბარძაყში უნდა მოხვედროდა, პირდაპირ საჯდომზე დაერჭო.
- იავ ნანა... ვარდოვ ნანაა.. - დაიწყო თვალებ დაელამებულმა ნაიონმა და ძირს გაიშხლართა, ჯონიონმა კი ლულას სული შეუბერა და დასმირკა.
- აქ რა ჯანდაბა ხდება??? - ნამჯუნმა სიტუაციას თვალი მოავლო - ეს იარაღები მხოლოდ ვარჯიშის დროს გამოიყენება!!!! იუ ჯონიონ! ახლავე მომეცი იარაღი და იცოდე თუ კიდევ ერთხელ დაგიჭერ, გაირიცხები!!! - ნამჯუნს თითქოს თვალებში ცეცხლი ენთო.... გიაჰაჰა. ჯონიონმა იარაღი თავდახრილმა მიაწოდა და ყურში " ამად ღირდაო " ჩამჩურჩულა.
- ეს იარაღი მხოლოდ ვარჯიშისთვისაა და თქვენ ერთმანეთს ესვრით?? - ნამჯუნმა იარაღის ქნება დაგვიწყო ცხვირწინ.... და კი..... ტყვია გაუვარდა და ჯონიონს მოხვდა.....
- twinkle, twinkle little star.... - და ესეც ნაიონის გვერძე გაიშხლართა... მომო შოკში იყო... ან ძალიან ცდილობდა არ გაცინებოდა.... არაუშავს მეც მასე ვიყავი.
აი ნამჯუნი გაინტერესებთ?? უბრალოდ ასე იყო
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- ანუ... რანაირად გავარდა??? - და იარაღი ასწია შესამოწმებლად... მაგრამ ისე გამოჩნდა, თიქთქოს ჩვენ გვიმიზნებდა.
- ოე, ოე, ოე! დასწიეე!!!!!!! - მე და მომომ ხელები მაღა ავწიეთ ნამჯუნის დანახვაზე თან ვყვიროდით.
- ბიჯო დასწიე ძირს!!
ნამჯუმა იარაღი დასწია და ძირს დააგდო.
- მოკლედ.... აქ იმის სათქმელად მოვედი, რომ ყველა მოსწავლის დორმში ვიყავი უკვე და თქვენ დამრჩით, ზეგ გამოსაშვები კვირის კარნავალია. ასე, რომ.... - კისერი მოიფხანა.
- კარგი, გავიგეთ. ახლა დაგვტოვე, სანამ კიდევ ვინმე გათიშე - მოკლედ მოვუჭერი და კარი დავხურე. მომო წარბებშეჭმუხნული მიყურებდა.
- მასწავლებელს ასე რატომ ელაპარაკებოდი... თან იმასაც სიტყვა არ შეუბრუნრბია... რამე ხომარ ხდება????? - ამან რაო???
- რა უნდა ხდებოდეს??? მოდი კაცო ამათ საწოლებზე აგდებაში დამეხმარე!
