გოგონა სახელად ჯონ იუნა არის პოლიციის ოფიცრის - ჯონ ჯონგუქის უმცროსი და. ის გადაწყვეტს, რომ გახდეს პოლიციელი, ამიტომაც წავა პოლიციის აკადემიაში. მისი მასწავლებელი არის კიმ ნამჯუნი, რომელიც ძალიან მკაცრი და გულქვაა. შეძლებს იუნა მისი გულის გალღვობას...
- მე... მე... - ჯანდაბა! რას ვუყურებდი? რა გინდოდა იუნა? ეხლა რა ჯანდაბა ვუთხრა? ტფუი! ჩაიცინა ამ შობელძაღლმა და ეხლა შემომაკვდება! მასწავლებელი არ იყო რას გიზამდი!!!!
- ხოარ შეგიყვარდი? - ამაზე ისტერიული სიცილი დამეწყო.
- შენ? ჰაჰ, შენნაირი საფრთხობლა ჩემი ძმაც არაა! ვაი დედა * ჩაბჟირება* კი აბა რა. შენ მიყვარხარ და დიო მთელი გულით მძულს * ჩაიკეცა სიცილით * - ნამჯუნს წტფ სახე ჰქონდა. სიცილისგან მუცელი მტკიოდა. როცა ავდექი და კლასში წავედი, გზაში ქაი შამომეყარა და ხელი გადამხვია.
- * წამოხტა კაკო ლომივით ფეხზე რეაქცია * უშვილოდ დარჩენა გინდა? - მშვიდად ვკითხე და მაგანაც ხელი მომაშრა, მაგრამ გვერძე მომყვებოდა. ამას ის გოგო ხოარ ვგონივარ, რო გაარიცხინა? ჰაჰ, მდიოს რამდენიც უნდა! ნამჯუნი დამპირდა, რომ დამიცავდა და მას ვენდობი!
კლასში შესულს ნამჯუნი არ დამხვდა, მაგრამ სამაგიეროდ ვიღაც ბიჭი იყო. ალბათ ჩემი ძმის ტოლი იქნებოდა.
- გამარჯობა, მე კიმ თეჰიონი ვარ. თქვენი მასწავლებლის შემცვლელი ვარ. დღეს ბატონ ნამჯუნს საქმე აქვს და ვერ მოახერხებს გაკვეთილის ჩატარებას... და თქვენ - დიახ, დიახ! მე მომმართა. - მის ჯონ ხომ? - მე თავი დავუქნიე. - გაკვეთილის შემდეგ დარჩით. - ამ დროს ჰოსოკი კლასში შემოვიდა.
- ჰაიი იუნა! როორ ხარ? - მის ხმაზე უნებურად გამეღიმა.
- კარგად, ჰოსოკ. - მარა ცოტა ჩაფიქრებული ხმა მქონდა. ნეტავ რატომ მთხოვა დარჩენა?
- ჰეი, რატომ ხარ მოწყენილი? - და აიგოების გაკეთება დაიწყო. ვუიმე!! სიფოფქლეე!!
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
- ვუი!! როგორ უნდა მოვიწყინო შენ გვერდით? - და ლოყები დავუჩქმიტე. - შე ცხენო, რა საყვარელი ხარ!! - კიდევ! მე და ჰოსოკი უძალიანმაგრესად დავახლოვდით და შეიძება ითქვას, რომ საუკეთესო მეგობრები ვართ.
მოკლედ ძლივს დამთავრდა ეს გაკვეთილები და ჰოსოკს ვთხოვე კაფეტერიაში ადგილი დაეკავებინა. დავჯექი ჩემ ადგილას და კარი გაიღო. ჰოი საოცრებავ!... კარში ჩემი დიდკბილება ძამიკო დგას.
- ქუქიიი!!!! - გავექანე და იმხელაზე ჩავეხუტე, რო ახლა რო ცოცხალია მიკვირს.
- ჰეი, პრინცესა! როგორ ხარ? - თან ძლივს სუნთქავდა.
- უკვე კარგად! - ამ დროს საუბარში თეჰიონიც ჩაერთო
- ჯონგუქ, სად იყავი ამდენ ხანს? - და გადაეხვია. ეს საიდანღა იცნობს ქუქის? გამაგიჟებენ. ამდენი ნაცნობი ერთ აკადემიაში?
- ქუქი, ერთმანეთს საიდან იცნობთ? - ქუქიმ გაიცინა და თეჰიონს ხელი გადახვია
