გოგონა სახელად ჯონ იუნა არის პოლიციის ოფიცრის - ჯონ ჯონგუქის უმცროსი და. ის გადაწყვეტს, რომ გახდეს პოლიციელი, ამიტომაც წავა პოლიციის აკადემიაში. მისი მასწავლებელი არის კიმ ნამჯუნი, რომელიც ძალიან მკაცრი და გულქვაა. შეძლებს იუნა მისი გულის გალღვობას...
- ბექჰიონ, გააფრინე??? მერე შენი საცოლე?? - დრამარამა დაიწყო იუნამ
- ნაჰ! მე ჩანგლის სილამაზემ დამაბრმავა და მის მარწუხებში მომაქცია!! - შბლზე ამოტრიალებული ხელი მიიდო და ტირილის იმიტაცია გააკეთა.
- დიდმა სატანამ დაგიფაროთ - დიო თან პირჯვარს იწერს და თან ჩაიოლის ყურსაა ჩაფრენილი.
- ეეე!!!! ჩემ მომავალ ქმარს ხელიი!!!! - დაიწყო წიკვინი იუნამ და დიოს თავზე დაახტა თავზე. დიომ ჩანიოლს ხელი გაუშვა და იატაკზე გაიშოტა.
- ჰააა??? - დასცდა ჩანიოლს, მაგრამ იუნას ჩაკრული თვალის დანახვაზე გაჩუმდა............
ახლანდელი დრო
დილას იუნას ვიღაცის ხვრინვა აღვიძებს, თვალებს ახელს დაბოლომდე ჭყიტავს. დიოს მაგრადნ ყავს მიხუტებული და სახე მის სახესთან ახლოს აქვს მიტანილი.
- ფუ ბლიად! - ჩუმად წამოსცდა იუნას. ნელა ადგა და მიმოიხედა. - დიდო იუნგი... მოვკვდი და ჯოჯოხეთშ ვარ???
მოკლედ აღგიწერთ სიტუაციას : დიო დივანზე გდია და უკვე ბალიშს ეხუტება თან მეორე ხელით მძნარე ჩანიოლის ყურს ხელს უჭერს, ქუქი "პიჩენიებით " პირგამოტენილი ძლივღა სუნთქავს და ფშვინავს, ჩანიოლი დივნის წინ, მაგიდაზე გდია, ბექჰიონი ჭაღზეა ჩამოკიდებული და სიზმრებში დაფრინავს პირდაპირი მნიშვნელობით. სახლი ზუსტად ისევე გავს ჯოჯოხეთს, როგორც ჯოჯოხეთი ჯოჯოხეთს ( A/N დიო სახლშია )
იუნამ პოვ
საღორეა! ნამდვილი საღორე! დიო ბალიშს ეხუტება. მოიცა... ჩემი ფუმფულა ბალიში! არ მჯერა!!! დო კიუნგსუ ჩემ ბალიშს ეხუტებაა!!! მოიცა, მეც ხო მის გვერდით ვიწექი?! აააააააააააააააააააააააააააააააააა!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ძლივს შევიკავე ყვირილი.
- აი ბილივ აი ქენ ფლაი... - ძილში ღიღინებს ბექჰიონი. მიმოვიხედე. ყველაფერი თავის ადგილზეა?! მგონი რაღაც ზედმეტია....
ვიპოვე!!!!! აი ესაა ზედმეტი!!! ადამიანი, რომელიც სამზარეულოში ზურგით დგას!
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
- ოე, გიაურო, რომელი ხარ! - გავძახე ისე, რო შეხტა. ნელა ნელა შემობრუნდა და დავინახე ის.... ის.... ის...... ............................................................................................................................................................................................................................................................................................... როგორ შეიძლება ყველგან ეკვეტებოდესსსს???? ამხელა ჟირაფი ყველგან როგორ ეტევააა!!!!!
- უი, ჰეი! - მითხრა და გამიღიმა. ეხლა კბილებს ჩავუმტვრევ!
- ნელა მუსკულები არ დაგეკარგოს სადმე. - ვუთხარი და უკან დავბრუნდი.
უკან გავბრუნდი და რას ხედავს ჩემი თვალები! ისევ ხვრინავენ! აუ არსადაა აქ ადგილი. წავალ ჩემ ოთახში.
ოთახში მივტასაობ როცა იქიდან ხმა მესმის! ვიღაც კვნესის! ღმერთოოო!!! ეს თუ ისაა რასავ ვფიქრობბბბბ!!!!!! კარს ვაღებ და ვხედავ სოკჯინ ოპპას, რომელიც შოკოლადის ნამცხვარს იტენის პირში და თან კვნესის! ასეც ვიცოდიიი!!!! როგორ შეიძლება ამან არ ჭამოს!
- სოკჯინ ოპპა!! ჯერ არ გაგიღვიძია და უკვე ჭამმ??
- აუ გადი რააა!!!! - წაიქუქუნა და ჭამა გააგრძელა. ეჰ, ხელს ხომ არ შევუშლი? ოკიი... წავედი. არსადაა ადგილი, ჯანდაბა! არადა ისევ მეძნება. ხო, კაი ჯანდაბას! ( თითქოს არ მინდა ) დიოს გვერძე დავბრუნდი, რომელსაც ისევ ეძინა და თან ბურტყუნებდა. ხელები ვიგრძენი წელზე....
- დიახაც, ვეჭვიანობ! იცოდე დაგიჭერ და აღარ გაგიშვებ.... იუნა... - სანამ ძილის ბურანში გადავეშვებოდი ეს გავიგონე..... ნოუ ვეიი!!!!
არ მოგატყუოთ ამ თავმა! იმედია მოგეწონათ! შემდეგი 6 ვოუთზე <3 სარანგჰეეე <3 <3 <3 <3 შემდეგი თავებისთვის ცოტა ლოდინი მოგიწევთ. ვინ იცის იქნებ მალეც დავდო, მაგრამ ჩემს თავს მეც არ ვენდობი ;)
