Bana söz vermiştin.

473 30 3
                                    

Kitap fragmanimi izleyebilirsiniz.
http://m.youtube.com/watch?v=Z6A-JbEl9lg

Asya...
Gözlerimi telefonumun sesiyle açtim.Bu sesle uyanmaktan nefret ediyordum.Çünkü korkuyordum.Artik korkuyordum.Dün gece olanlardan sonra herşeyden korkuyordum.Dün gece olanlardan sonra herşeyden korkuyordum.Onun karşisina cikmaktan ,onunla konuşmaktan,gözlerinin içine bakmaktan korkuyordum.Bagirmakta hakli olabilirdi belkide ama bu kadarida fazla degil miydi? Gözlerimin içine baka baka nasil benim kim oldugumu sorabilir?Benim şapşal .Benim Asya.Benim biricigin.En iyisi gitmek buralardan ve bir daha kimseye görünmemek.Dün gece onun yanina gittigimde kapidan geri döndüm.Ama neden krizi tutuyordu.?Yoksa sürekli geçirdigi bir hastaligi mi vardi? Bilmiyorum.
Odama güneşin işinlari vuruyor içeride hoş bir görüntü oluyordu.Ama bir dakika benim balkonumun kapisi neden açikti? Dün gece kapadim halbuki hatirliyorum.

"Misra girebilir miyim kizim?"

"İçeri gelin efendim."

"Uyandin mi kizim?Yoksa sende Ayberk gibi bugün tatile mi çiktin?"

"Okula gitmicek mi? yani"

"Galiba öyle kizim.İyi degil biraz dinlenirse kendine gelir sanirim."

"Neden böyle oluyor hep bir hastaligi mi var?"

"Bilmiyorum kizim.Tedavi olmak istemiyor.Belki o kizi bulabilse bu hastaligi geçer habire nefesi tikaniyor.Habire onun adini sayikliyor.Oglum bu haldeyken elimden birşey gelmiyor. :'("

"Üzülmeyin lütfen .İyi olucak o buna eminim. :)"

"Neyse kizim kahvalti birazdan hazir olur.Sende üzerini giyip aşagi gel olur mu?"

"Olur efendim.Ama lütfen kendinizi üzmeyin."
Cansel teyze odadan çikar çikmaz telimi
elime aldim.Arayan kişinin Cem oldugunu ögrendigimde bugün günümun kötü geçecigini anladim.İyi biriydi hemde fazlasiyla.Ama benim gözüm Ayberkten başka kimseyi görmüyordu.Taki o or*puyla yatana kadar.Ben o inatla nasil Cemle çiktim hâla aklim almiyor delircek gibiyim.Yataktan kalkip duşa girdim.Duşta yarim saat oyalandiktan sonra çikip okul formami üstüme geçirdim.Saçlarimi düzleştirip, çantami alip odadan çiktim.Merdivenlerden aşagi inerken tekrar telefonum çaldi.
CEM ARİYOR.
Sessize alip kahvalti masasina ilerledim.Herkese "Günaydin,Nasilsiniz" diyerek sandalye mi çekerek oturdum.
Annesi:"Sanada günaydin kizim."

Babasi:"Ayberk okula gitmiyor mu? Kizim."

"Bilmiyorum efendim haberim yok."

Annesi:"Gitmesin bey dinlensin bitaz.Dün gece çok kötüydü.Doktor 'Sayikladigi kizi bulmaktan başka yapcak birşey yok dedi.' "
Öyle mi demişti?Nasil yani? Benim yüzümden ölücek mi?
Annesi:"Oglum uyanmişsin.Neden formani giymedin öyleyse."

Ayberk:"Cünkü okula gitmicem Anne.Arkadaşlarimla takilicam.Melisayada vakit ayiramadim bu aralar ttip atip duruyo ."
Neden Melisa derken bastirarak söylüyosun ki.Sanki anlamiyorum ben

Bide geçip karşima oturmuştu.Ellerim birden titremeye başladiginda sofradan kalkmam gerektigini anladim.Elime teli alip "İzninizle afiyet olsun." diyerek sofradan kalktim.
CEM ARİYOR.

"Efendim."

"Nasilsin ." Aşkim felan dememişti.Şaşirmistim.

"İyi kahvalti ediyorum sen.?"

"Şey dicektim bugün okulu assak.Seninle son kez vakit geçirmek istiyorum." Nasil son kez?

"Son kez mi? Nasil? Acik konuşsana Cem."

BÜYÜK SÖZ #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin