Ne Tür Bir Dizi Bu? (YiZhan) (Düzenleniyor)

Aile Sorunları

Wan Hanım'ın odaSının önünde beklerken Qiu ve Zhan ciddi anlaMda dağılmış görünüyorlardı. Zhan boş gözlerle zemine bakıyor; QiU ise ağlamaktan perişan olmuş halde Liu'nun omzuna kafasını koymuş annesinin uyanmasını bekliyordu. Wan Yao baygınlık geçirmiş ve başka bir odaya alınmışTı. Aslında ortada ameliyat gerektirecek kadar ciddi bir durum yoktu ama herkes endişelenmişti.

Qiu zorlanarak da olsa ayağa kalktı. Liu hemen sendeleyen güçsüz bedeni tutmuştu.

"Ne istediğini söyle. Ben getiririm. Tamam mı?"

"Bir şey istemiyorum anneme bakacağım."

Liu yürümesine yardım etti ve ikisi de camın önüne gittiler. Qiu bilinçsiz halde yatan annesini izlerken gözyaşlarına hakim olamıyordu. Sessizce ağladı. Pişmanlık duygusu kalbini esir almış ve ona acımasızca işkence ediyor gibi hissediyordu.

Annesi yerinde hafifçe kıpırdadığında Xiao Zhan hemen hemşireyi çağırmıştı.

...

"Sana bir şey oldu diye çok korktuk!"

"Özür dilerim anne hepsi benim suçum!"

"Kendini suçlama bebeğim. Sana saygı duymayan bendim. Asıl ben özür dilerim."

Annesine sıkıca sarıldığında Wan Yu serum takılı olan kolunu hafifçe hareket ettirerek kızının sırtını sıvazlamıştı.

"Şşt. Sorun yok. Geçti artık. Bundan sonra seni saçma meseleler yüzünden üzmek istemiyorum. Tamam mı? Bu arada nerede o?"

"Liu mu? Dışarıda. Senin uyanmanı bekliyordu bizimle birlikte."

"Onu bir çağırsana. Konuşmamız gereken şeyler var."

"Anne lütfen..."

"Merak etme sadece konuşacağız."

"Peki."

...

"Benimle konuşmak istemişsiniz. Keşke taburcu olduktan sonra konuşsaydık. Kendinizi zorlamanızı istemem."

"Kızıma aşık mısın?"

Liu aniden gelen soru karşısında ne diyeceğini bilemeyip bir süre Wan Yu'ya öylece bakmıştı.

"Bilmiyorum. Onunla tanışalı çok olmadı ama onu önemsiyorum."

"Onu incitecek bir şey yapmayacağın konusunda sana güvenebilir miyim? Sonuçta o benim tek kızım. Ve pek onaylamasam da senden hoşlandığı belli."

"Hayır. Onu neden inciteyim ki?"

"Güzel. Eğer incitirsen sonuçlarına katlanırsın zaten. Emin olduğuma göre artık sana teşekkür edebilirim."

"Ben teşekkür edilecek bir şey yapmadım."

"Hayır yaptın. Kızımın zor zamanında yanındaydın. A-Zhan'ın söylediğine göre Qiu seninle olduğu zaman mutluymuş."

"Ö-öyle mi?"

Terlemeye başladığını fark etmişti.

"Ayrıca bana iyi bir ders verdin. Sen olmasam hâlâ kızımı kontrol edemediği bir şey yüzünden yargılamaya devam edecektim. Ama sen de beni anla lütfen. Benim gençliğimde bu tarz konular konuşulmazdı ve ayıplanırdı. Ben böyle yetiştirildim."

"Anlıyorum."

"Anlaştığımıza göre o zaman çocukları al ve buradan gidin."

"Neden?"