"Herkes bize bakıyor. Ben sanırım kalksam iyi olur Yukhei." Yuqi'nin ürkek sesiyle süslediği cümleleri ardından Yukhei omuz silkti. "İnsanların bakışlarını kafana takmak zorunda değilsin. Buraya bakışları yakalamaya değil, yemek yemeye geliyoruz Yuqi. Şimdi önüne dönmelisin."
Yuqi kafa sallayıp yemeğinden bir lokma alıp ağzına attı. Yavaş yavaş onu çiğnerken, Yukhei kendisine bakanlara sert bakışlarıyla karşılık veriyordu. Herkes önüne bir bir dönerken Yukhei, kendisine bakmaktan olan kızı farkederek gülümsedi. Ardından bileğindeli saate bakarak "Dersin başlamasına bel dakika kalmış. Hızlı olmalısın, yemeklerin öylece duruyor!" dedi.
Yuqi kafa salladı ve yemeğini az öncekinden daha hızlı yemeye başladı. "Saçların gerçekten dalgalı mı?" Yukhei'in ani sorusu ile Yuqi afalladı. Kaşlarını kaldırarak 'ne alaka' dercesine bakmanın ardından gülümsedi. "Evet, dalgalı."
Yukhei güldü. "Genellikle Asyalıların saçları düz olur. O yüzden demiştim." Yuqi gülümsedi. Ardından çalan zil ile ayağa kalkıp önlerindeki çelik, kare, bölmeli tabaklarını ellerine aldılar. Herbiri girdikleri sırada, karşılarına çıkan tezgaha üst üste dizili olan tabakları dizmeye devam ettiler. Yuqi'nin ardından, Lucas'ta bıraktı kendi tabağını.
Biraz ilerlemenin ardından merdivenlere vardıkları anda Yuqi kendisini değişik karşılayan bakışları ile sıkıntılı bir iç çekti. "Ben biraz ileriden ilerlemeliyim, diğer öğrenciler bizi yanlış anlamış olabilir." Yukhei kaşlarını kaldırdı. "İnsanların bakışlarını neden kafana takıyorsun? Kendini iyi hissedeceksen tabii ki uzaktan yürü, ancak onların eline malzeme verirsen sana bu şekilde bakmaya devam ederler."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Racialism 💢 lucas + yuqi ✔
Fanfic"Adalet; ırkçılık doğduğunda ölmüş Yukhei. Bunu, bana bu okulun öğrencileri çok iyi öğretti." 2020 | duestrade© 「 @monoita 」
